Lillie West, een Amerikaanse ambient artieste, heeft haar stempel gedrukt op de hedendaagse muziek met haar unieke en etherische klanken. Haar werk kenmerkt zich door een diepe emotionele resonantie en een innovatieve benadering van geluid, waardoor ze een vaste waarde is geworden in het genre. In haar nieuwste album If I Were a Real Man I Would Be Able to Break the Neck of a Suffering Bird uit 2024, laat ze wederom haar creativiteit en vakmanschap zien.
Het openingsnummer, 1, is een adembenemende start van het album. Het heeft een positief beklemmend gevoel, alsof je door een betoverend landschap wandelt dat zowel prachtig als enigszins bedreigend is. De complexiteit van de geluiden zorgt voor een rijke luisterervaring. Dit nummer zet de toon voor het album, met zijn subtiele lagen van geluid en een gevoel van fragiliteit.
Holyholyholy is hypnotiserend maar ook ophitsend. De herhalende motieven en de subtiele verschuivingen in toonhoogte en ritme bouwen een bijna tranceachtige sfeer op. De tonen weven een bijna spirituele ervaring, waarbij elke noot zorgvuldig lijkt te zijn gekozen om een specifieke emotie over te brengen Dit nummer nodigt uit tot introspectie en laat je volledig opgaan in de muziek.
Weather Report, een samenwerking met YATTA, brengt rustgevende drukte en chaos. Het is betoverend mooi hoe de geluiden samensmelten tot een harmonieus geheel, ondanks de ogenschijnlijke wanorde. Dit nummer voelt als een meditatieve ervaring, waarbij elk geluid zorgvuldig geplaatst lijkt te zijn.
Lunga biedt een opzwepend ritme en is toch ontspannend. Het is een mooi stuk, maar spreekt me iets minder aan in vergelijking met de andere nummers op het album. De ritmische patronen zijn interessant, maar missen de diepgang die in andere nummers wel aanwezig is.
Met Lymegrass keren we terug naar de hemelse soundscapes waar Lillie West zo goed in is. Het nummer voelt als een rustige landing na een lange reis, wat een aangename overgang biedt in de dynamiek van het album. Dit nummer is een ode aan de eenvoud en de schoonheid van de natuurlijke wereld.
Rivur is zwaar en donker, met een fijn ritme dat soms wat te veel overheerst. Dit nummer lijkt een duistere onderstroom te hebben die je meesleurt naar de diepere lagen van je eigen gedachten en gevoelens.
Mirror is luchtig, maar tegelijk onheilspellend. Het spel met contrasten in dit nummer maakt het bijzonder intrigerend. De lichte melodieën worden afgewisseld met zwaardere tonen, wat een gevoel van spanning en verwachting oproept.
Lunga2 sluit het album af met een pulserende energie. Het is niet het allersterkste nummer, maar het biedt een bevredigende afsluiting van de muzikale reis die dit album is. De herhaling van thema's uit eerdere nummers geeft het gevoel van een volledige cirkel, wat het album als geheel samenbrengt.
Al met al is If I Were a Real Man I Would Be Able to Break the Neck of a Suffering Bird een prettig en emotioneel geladen album, dat zowel intrigeert als troost. Lillie West toont wederom haar talent om door middel van muziek diepgaande menselijke ervaringen te verkennen en te vertalen naar geluid.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties