Een echte soul en funk liefhebber ben ik nooit geweest. Ja vroeger in de disco in Harlingen was het de lievelingsmuziek van mijn vriendin, Bertha. We hebben er veel avonden gezeten en gedanst. Een leek ben ik dus niet.
In 1977 verhuisden mijn ouders naar Emmen en ging ik in Groningen studeren. Dat betekende helaas het einde van onze vriendschap. Dus op de muziek van dit album heb ik nooit met haar gedanst.
Waarom dan toch dit album? Om de een of andere reden lijkt het meer te swingen dan de meeste soul/disco uit die tijd. Je hoort dat er echt werk van gemaakt is. Dat miste ik nog wel eens bij veel van de disco en soul. Hieronder mijn review.
Johnny Guitar Watson, geboren als John Watson Jr., was een Amerikaanse funk- en bluesartiest wiens muziekcarrière zich over meerdere decennia uitstrekte. Hij zette in de jaren zeventig een onuitwisbare stempel op de muziekscene. Hij stond bekend om zijn virtuositeit op de gitaar en zijn charismatische podiumpersoonlijkheid. Met zijn innovatieve stijl en baanbrekende technieken, zoals het gebruik van de talk-box, heeft hij een blijvende impact gehad op de muziekindustrie.
"A Real Mother For Ya" uit 1977 is een van Watsons meest geprezen albums. Het album opent met de titeltrack "A Real Mother for Ya", een swingend nummer dat onmiddellijk de toon zet voor het hele album. Het ritme is aanstekelijk en de gitaarpartijen zijn onmiskenbaar Watson. De track is doorspekt met een pakkende gitaarriff en een keyboard dat funk ademt, waardoor je niet stil kunt blijven zitten. Zijn tekstuele scherpzinnigheid en muzikale sluwheid vormen een cocktail die zowel verfrissend als nostalgisch is. Watsons gebruik van de talk-box voegt een verrassende wending toe, waardoor de track een futuristisch randje krijgt. Het nummer is een perfecte weerspiegeling van zijn unieke stijl en blijft een van zijn meest geliefde werken.
Wat volgt is "Nothing Left to Be Desired," een liefdesballade die de zachtere kant van Watson toont. Zijn stem, rauw en doordringend, draagt een emotionele diepgang die je raakt. Het nummer is een melodische reis door de hoogtes en laagtes van liefdesverdriet, begeleid door een subtiele maar expressieve baslijn. Het is een nummer dat laat zien dat Watson ook de subtiliteit van funk beheerst, met melodieuze lijnen en een ritmische onderlaag die blijft boeien. De track heeft een laid-back feel, zonder aan kracht in te boeten.
"Your Love Is My Love" tilt het album naar een hoger niveau van lyrische intimiteit. Watson's vermogen om gevoelens van verbondenheid en wederkerigheid te verkennen, toont zijn diepe begrip van menselijke relaties. De muziek is een weerspiegeling van deze thema's, met een zachte melodie die de tekst ondersteunt en versterkt. De track is bijzonder vanwege de maximale inzet van de talk-box, waarmee Watson een dialoog lijkt aan te gaan tussen zijn instrument en zijn vocalen. Het is alsof hij de grenzen van traditionele muzikale expressie verkent en uitdaagt, en daarmee een sonisch landschap creëert dat zowel vertrouwd als buitenaards aanvoelt
"The Real Deal" is een relaxte track die uitnodigt om achterover te leunen en te genieten. De ritmische sectie is strak en de gitaarpartijen zijn soepel en vloeiend. De subtiele jazz-invloeden, resulteren in een track die zowel dynamisch als bedachtzaam is. De overgangen tussen de muzikale segmenten zijn vloeiend en getuigen van een meesterlijk begrip van muzikale structuur en timing.
"Tarzan" is een andere ontspannen track, vooral door de subtiele gitaarklanken die het nummer kenmerken. Het heeft een speelse ondertoon en weet een ontspannen sfeer te creëren. Watson's gitaarspel is hier weer onmiskenbaar, met delicate licks die door het nummer heen verweven zijn. Het gebruik van ongewone geluiden en effecten maakt het tot een track die niet alleen entertaint, maar ook prikkelt en uitdaagt.
"I Wanna Thank You" is een fijn nummer met een goede groove. De zang is soms op het randje van vals, maar blijft boeiend en authentiek. Het slot van het nummer is bijzonder prettig, met een climax die op een bevredigende manier tot rust komt. Het is een nummer dat dankbaarheid en vreugde uitstraalt, passend binnen het thema van het album.
Het album sluit af met "Lover Jones", een nummer met een mooie riff en een prettig slot. Het is een passende afsluiter van een erg prettig album. De mix van funk, soul en blues komt hier goed tot zijn recht, en laat zien waarom Johnny Guitar Watson zo'n invloedrijke artiest was.
Samenvattend is "A Real Mother For Ya" een album dat rijk is aan texturen en stijlen, en getuigt van Johnny Guitar Watsons innovatieve benadering van muziek. Het is een werk dat niet alleen de essentie van funk viert, maar ook de grenzen ervan oprekt. Met elke luisterbeurt ontdek ik nieuwe lagen en nuances, wat dit album een blijvende plek in mijn muziekcollectie verzekert. Watsons muzikale reis op dit album is zowel een ode aan de funk als een uitnodiging om de conventies ervan te heroverwegen.
Op de afsluiter na vind ik het een heerlijk album. Het klinkt prachtig strak. Daarmee is eigenlijk alles gezegd. Een album dat ik zelden beluister maar dat beslist een 8 scoort.
Waardering: 7,5
Reactie plaatsen
Reacties