Over de componist:
Monsieur Jean de Sainte-Colombe was een Franse componist en gambist uit de 17e eeuw, bekend om zijn muziek voor de viola da gamba, een snaarinstrument dat populair was in die tijd. Hoewel er weinig over zijn leven bekend is, wordt Sainte-Colombe beschouwd als een van de belangrijkste componisten voor dit instrument. Hij leefde waarschijnlijk tussen 1640 en 1700 en was actief in Parijs.
Sainte-Colombe stond bekend om zijn virtuositeit op de viola da gamba en speelde een grote rol in de ontwikkeling van de Franse gambamuziek. Hij voegde een zevende snaar toe aan het instrument, waardoor het een diepere klank kreeg. Veel van zijn werken zijn geschreven voor één of twee gamba’s, en ze worden gekenmerkt door een rijke emotionele expressie en technische verfijning. Zijn muziek had een grote invloed op latere componisten, zoals Marin Marais, die naar verluidt een van zijn leerlingen was.
Over het album:
Ik heb vandaag het album Concerts à Deux Violes Esgales van Monsieur Jean de Sainte-Colombe beluisterd, en het was een prachtige muzikale ervaring. Dit album bevat negen concerten die allemaal geschreven zijn voor twee viola da gamba's, uitgevoerd door Leif Henrikson en Mogens Rasmussen. De muziek is ingetogen, maar zeer expressief, en roept een rijke, diepe sfeer op die me helemaal meenam naar de 17e eeuw.
Wat me meteen opviel, is hoe goed de twee instrumenten elkaar aanvullen. De gamba’s lijken met elkaar te "praten", en elke dialoog tussen de twee is gevuld met emotie en nuance. Concerto 62 opent met een rustige, maar toch krachtige toon, waarbij beide spelers een prachtige balans vinden tussen samenspel en individuele expressie. Het is bijna alsof ze een verhaal vertellen zonder woorden.
Concerto 11 heeft een meer melancholische toon, en ik voelde echt de diepgang van Sainte-Colombe’s compositie. De eenvoud van de melodieën wordt versterkt door de complexiteit van de harmonie tussen de twee gamba’s. Vooral de langzame passages troffen me; het is muziek die je laat nadenken en je dwingt om in het moment te zijn.
Concerto 44 en Concerto 27 zijn wat speelser van aard, met levendigere ritmes en een lichtere sfeer. Deze stukken lieten me de virtuositeit van de uitvoerenden nog meer waarderen. Ze weten de technische moeilijkheden moeiteloos te overbruggen en maken de muziek toegankelijk, zonder dat het aan diepte verliest.
Al met al is Concerts à Deux Violes Esgales een prima album dat de muziek van Sainte-Colombe tot leven brengt. Het is perfect voor liefhebbers van barokmuziek en iedereen die op zoek is naar iets unieks en meeslepends. De uitvoeringen van Henrikson en Rasmussen zijn nauwkeurig en gevoelig, wat dit album prettig maakt om naar te luisteren. Wel de voetnoot dat je na een keer beluisteren het album niet direct opnieuw uit de kast haalt, daarvoor is de muziek wat te eentonig van aard.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties