De eerste vijf albums van Codeseven dateren uit de periode 1996 tot 2004. De eerste drie daarvan ken ik niet. Maar The Rescue uit 2002 en Dancing Echoes/Dead Sound uit 2004 scoren bij mij allebei een 8. En dan verschijnt nu opeens het zesde album. Als een duveltje uit een doosje.
Op het eerste gehoor scoort dit album wat lager. Wat eentonig. Vaak pakt een album dat goed scoort mij direct al bij de lurven. Maar ik beluister het nu voor het eerst en ik ga pas bij de 3e keer echt een mening vormen.
Het valt volgens Discogs onder de post-hardcore. Ik zelf wil niet al te veel laatjes hebben en plaats het onder alternatieve rock, net als de paar voorgangers.
Opener Fixated klinkt wat bits in positieve zin. Prima melodie en met een flinke bite. Een kort intermezzo, maar verder rechttoe rechtaan. (7)
Rough Seas begint vrij ingetogen en is wat speelser als de opener. Een fijn refrein ook. (7,5)
Vervolgens een nummer dat wat dichter tegen de Indierock aankruipt. De titel Hold Tight sluit daar mooi bij aan. Het is wat minder stevig aangezet. Mooi is ook de tempowisseling. (8)
Laissez-Faire pakt deze lijn verder op. De melodie is belangrijker dan de
decibellen. Er is even een korte versnelling maar de melodie blijft duidelijk aanwezig. (7,5)
A Hush... Then a Riot is een lekker relaxed nummer. Ik kan eigenlijk nog niet ontdekken wat dit nou post-hardcore doet zijn. Het is bij vlagen licht stevig maar de term hardcore doet anders vermoeden. Niet helemaal geslaagd vind ik (6,5)
Het antwoord komt in Mazes and Monsters. In dat nummer gaat de rem er van af na een kalme start. Maar wel een heerlijk nummer. (7,5)
Dan het erg prettige Starboard. Een zeer aanstekelijke melodie die wat dromerigs in zich heeft. En met passende zang. Wat mij betreft de favoriet op dit album (8,5).
Punchline is vervolgens weer een behoorlijk ingetogen song. Zeg maar de ballad van dit album. Lekker, maar het had iets meer zout en peper kunnen hebben. (7,5)
Ik kom er inmiddels achter dat het album veel minder eentonig is dan ik dacht na slechts één luisterbeurt. Ook Suspect bevalt me wel (7,5)
Het slot Go Let it In is in mijn beleving een beetje een buitenbeentje. Het voelt iets anders aan dan de rest van het album. Wat meer experimenteel lijkt het wel. Maar daar houd ik wel van. (7,5)
Het gemiddelde is exact 7,5
Reactie plaatsen
Reacties