Van The Album Leaf heb ik inmiddels 6 langspelers in mijn playlisten staan. Ook dit album getiteld 'Future Falling' staat daar nu bij.
The Album Leaf = Jimmy LaValle. Een soloproject ontstaan uit de band Tristeza. Inmiddels is dat soloproject uitgebreid met een aantal muzikanten. Het project heeft meer bekendheid gekregen door als voorprogramma van Sigur Ros op te treden.
Ik heb het album een aantal malen beluisterd en ik worstel er een beetje mee. De songs lijken wel wat veel op elkaar vind ik waardoor ik mijn aandacht voor de muziek soms loslaat. Het kabbelt wat voort en wordt zo meer tot achtergrondmuziek. Afterglow is door de zang wat spannender dan de rest van het album. Datzelfde geldt ook voor Near.
"Future Falling" ontrafelt zich na een aantal luisterbeurten toch als een auditieve reis die zowel intrigeert als ontspant. Dit album, dat stijgt en daalt binnen het spectrum van ambient en postrock, biedt een fijne luisterervaring. Hier volgt een nummer-voor-nummer bespreking, waarin ik mijn persoonlijke indrukken deel.
"Prologue" zet de toon met een heerlijk relaxte sfeer. Het repetitieve karakter doet enigszins denken aan de pionierende synthklanken van Kraftwerk, waardoor het een nostalgische doch frisse opening biedt.
In "Dust Collects" vinden we een fraai stuk dat niet per se uitblinkt in originaliteit, maar wel een solide continuïteit van het album markeert. De subtiele overgangen en het zachte gekabbel van de melodieën zorgen voor een aangename luisterervaring.
"Afterglow" valt op door zijn prachtige, bijna dromerige zang die een etherische kwaliteit aan het nummer geeft. Het is een muzikale omhelzing die zowel kalmeert als de ziel beroert.
"Future Falling", de titeltrack, is een boeiende fusie van postrock-elementen met een onderliggende laag van ambient texturen. Het nummer vormt een emotionele climax die zowel introspectief als expansief aanvoelt.
"Breathe" dompelt de luisteraar onder in ambient soundscapes die zowel adembenemend als diepgaand zijn. De geluiden vloeien naadloos in elkaar over en creëren een bijna tastbare atmosfeer van rust en bezinning.
"Cycles" brengt een vleugje het Oosten door zijn gebruik van subtiele, oosterse melodieën, verrijkt met een ambient achtergrond. Deze combinatie maakt het nummer zeer aantrekkelijk en verleidelijk, een ware auditieve lekkernij.
"Give In" lijkt iets minder spannend; het volgt wellicht te veilige paden en mist daardoor enige dynamiek die de eerdere tracks wel bezaten. Desondanks is het aangenaam genoeg voor een rustig luistermoment.
"Stride" is aardig, maar springt er niet echt uit. Het nummer handhaaft de kalmte van het album zonder veel nieuwe elementen toe te voegen, wat het iets minder memorabel maakt.
"Near", een samenwerking met Bat for Lashes, is prachtig door de combinatie van betoverende zang en delicate instrumentatie. Het is een hoogtepunt van het album dat zowel emotioneel als muzikaal diepte biedt.
"Epilogue" sluit het album af zonder veel ophef. Hoewel het niet bijzonder onderscheidend is, biedt het een gepaste afronding van de muzikale reis, waardoor de luisteraar terugkeert naar een staat van serene contemplatie.
"Future Falling" is een album dat liefhebbers van ambient en postrock zeker zal bekoren, met momenten die uitnodigen tot diepgaande reflectie en ontspanning.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties