In mijn muzikale ontdekkingsreis, stuitte ik op een verborgen juweeltje in de oude doos: het album '1661 Seconds with Del Shannon' uit 1965. Dit werk biedt een unieke inkijk in de ziel van Del Shannon, wiens stem en visie onmiskenbaar door de tracks heen klinken. Een album dat ik eerder niet zo zag zitten, maar nu ik het weer eens uit de mottenballen haal is het eigenlijk best een prettige plaat. Het maakt veel prettige herinneringen los aan mijn kindertijd. Muziek voor de arbeidsvitaminen van die tijd. Mijn moeder luisterde daar dagelijks naar.
Het openingsnummer, "Stranger in Town", zet meteen een krachtige toon. Del's stem, rauw en emotioneel geladen, sleept je mee in het verhaal van een eenzame ziel verloren in een onbekende stad. De melodie is pakkend, bijna haastig, maar perfect in harmonie met de thematiek van het lied.
Een lichtere toets wordt gevonden in "Why Don't You Tell Him", waar de luchtige melodie en de speelse teksten een contrast vormen met de eerdere zwaarte. Het is een welkome adempauze in het album, die de veelzijdigheid van Shannon's muzikale bereik benadrukt.
Vlak daarna "I Go to Pieces", een nummer dat zowel breekbaar als prachtig is. De tekstuele diepte en de emotionele uitvoering maken dit een perfecte track voor het album. Het is een nummer dat niet alleen dit album markeert, maar ook de blijvende impact van Shannon's muziek.
Elk nummer op '1661 Seconds with Del Shannon' vertelt een verhaal, rijk aan emoties en doordrenkt met de unieke artistieke visie van Del Shannon. Dit album is niet slechts een verzameling liedjes, maar een reis door het hart en de ziel van een van de meest ondergewaardeerde muzikanten van zijn tijd.
1661 seconden leuke nostalgische liedjes. Een klein half uurtje arbeidsvitaminen.
Waardering : 7
Reactie plaatsen
Reacties