Ik zag wat negatieve berichtjes over dit album en ik snap denk ik wel waarom. Het is niet direct herkenbaar M83. Dat doet even zeer misschien, maar ikzelf beleef de sfeer van dit album wel grotendeels hetzelfde als de voorgangers. Vooral de eerste helft van het album, uitgezonderd Amnesia. Misschien wel het zwarte schaap op dit album.
Tot aan Fantasy is het behoorlijk dromerig. Wat mij betreft het mooiste deel van het album op Amnesia na dan. De teksten laten veel aan de verbeelding over. Ik ben er nog niet uit wat de diepere boodschap is.
Fantasy voert me terug naar mijn pubertijd in de jaren ’70. Na een rustige start ineens een beetje een disco-gevoel. Een nummer met veel ritme. Ik moest gelijk denken aan Earth Wind & Fire. Ook in Laura veel drum en een wat robuuster volume. Maar het zijn beslist geen onaardige nummers.
In Sunnyboy dezelfde wending als in Fantasia. Een dromerig begin, maar dan plotseling…Kool Nuit deels in het Frans en deels in het Engels gezongen, Maar de tekst begrijpen? Ook nu weer een vlot dansritme en een prachtig opgebouwd slot.
Sunny Boy Part 2 sluit weer meer aan bij de sfeer van de eerste helft van het album, net als afsluiter Dismemberment Bureau. Volgens de cijfers op Spotify het minst gestreamde nummer van het album. En ook dat verbaast me.
Waarschijnlijk ben ik te weinig M83 fan om teleurgesteld te zijn over dit album.
Mijn waardering: 8
Reactie plaatsen
Reacties