r
Dit is een moeilijk album maar wat mij betreft een stukje toegankelijker nog dan de voorganger The Magic Place.
Julianna Barwick gebruikt haar stem veelal als een instrument en doet dat in dromerige soundscapes die uit een mystiek landschap afkomstig lijken te zijn. De luisteraar wordt ondergedompeld in een wereld vol met engelen, feeën en andere droombeelden.
Het is muziek die je op twee manieren kan beluisteren. Je gaat ervoor zitten om het proberen verstandelijk te maken of je gaat erbij liggen en laat je meevoeren. Mijn advies is om te gaan liggen.
Vergelijkingsmateriaal heb ik niet. Ik heb eerder iets geschreven over AES Dana. Dat is de elektronische variant van wat Julianna Barwick met haar stem doet. Maar dan toch heel anders. In het kopje van dit artikel staan een viertal genres. Discogs voegt daar ook nog Minimal aan toe. Daarbij moet je niet denken aan Philip Glass of Simeon ten Holt. Of misschien wel als je dat 10 versnellingen lager afspeelt. Er zitten wel loops in de muziek. Misschien zou je het kunnen omschrijven als atmosferische minimal.
Dat ze is beïnvloed door het kerkkoor waar ze als kind in zong is goed te horen. De muziek zou in een kerk prachtig klinken. Ik zou vooraan staan om een kaartje te bemachtigen.
Ik kan alleen maar aanraden er eens naar te luisteren. Dat blijf ik in elk geval wel doen.
Waardering 9
Reactie plaatsen
Reacties