Vangelis – 1492 (Conquest of Paradise) (1992) – Genre Electronic
De recent overleden Vangelis (Papathanassiou) was een man met twee levens. Zijn eerste leven was met de band Aphrodites Child waar ook Demis Roussos deel van uit maakte. Bekend zijn nummers als onder andere Rain and Tears en It’s Five O’Clock.
Daarna begon zijn leven als Score componist .O.a Bladerunner en Chariots of Fire scoorden goed. In 1992 dan dit album. Dit album scoorde ook goed, maar is eigenlijk niet een topper. Tenminste in mijn beleving.
Het titelnummer is zo’n lied dat direct in je hoofd blijft hangen. Dagenlang soms. Dan moet het wel OK zijn. De enige andere topper is voor mij Hispaniola. Prachtig hoe het koor zijn entree maakt in het opzwepende ritme dat gaande is. Koormuziek doet het bijna altijd goed bij mij.
Voor de rest is het toch wat middelmatig. Het is niet slecht maar krijgt mij ook niet staande op de stoelen. Ik beleef de muziek ook minder intens dan die van zijn Franse collega in elektronica-land Jean-Michel Jarre.
Gelukkig heeft de man met Aphrodites Child met het album ‘666’ een stukje progrock-geschiedenis geschreven.
Voor dit album 6,5
Wang Wen – Re:Re:Re (26-09-2006) - Genre Postrock
Een Chinese postrockband! Is dat echt zo?
Ja dat is echt zo. En..dit is een verdraaid goed album. Het begint nog wat aarzelend, met wat vreemde geluiden. Je zet het bijna weer uit. En dan gebeurt het. Als de band eenmaal op stoom is, klinkt het boven verwachting. Het is wel een beetje chinees eigen: Goed gekopieerd is beter als slecht zelf verzonnen.
De band is in 1999 opgericht in de Chinese stad Dalian. In eerste instantie gecharmeerd van de Smashing Pumpkins, maar daarna o.a door Mogwai. Die tweede wordt onder de postrock geschaard, maar toch vind ik de benadering van Wang Wen wel sterk afwijken van die van Mogwai. Ondanks het feit dat ze er samen mee hebben getoerd.
Het zijn zes erg krachtige nummers die vaak dromerig beginnen maar stuk voor stuk met de bij postrock horende uitbarstingen. Het is alleen wat jammer dat er niet of nauwelijks een oosters accent in de muziek zit. Dat zou de muziek wat origineler hebben gemaakt.
Leg het album na een keer luisteren niet weg om stoffig te laten worden maar draai het een aantal maal achtereen. Je zult er per draaibeurt meer van genieten. Op de overige albums van deze band kom ik vast nog een keer terug.
Waardering 8,5
Reactie plaatsen
Reacties