Caravan - Better By Far (26-07-1977) - Progrock

Gepubliceerd op 16 september 2024 om 22:24

Caravan, een van de pioniers van de Britse progressieve rock en een prominente vertegenwoordiger van de Canterbury-scene, bracht in 1977 het album Better by Far uit. Na een periode van wisselende bandbezettingen en een zoektocht naar een nieuwe muzikale richting, is dit album een combinatie van hun kenmerkende progressieve rockstijl met meer toegankelijke pop- en rockinvloeden. Het resultaat is helaas een wat onevenwichtig en enigszins vlak album.

Algemene stijl en muzikale genres

Better by Far laat duidelijk een evolutie van Caravan zien. Waar eerdere albums zwaar leunden op complexe instrumentale structuren en experimentele composities, is dit album meer gericht op toegankelijke melodieën en lichtere muzikale thema’s. Het album behoudt nog deels de unieke Caravan-sound door de mix van progressieve rock, jazz-invloeden, en verfijnde pop-elementen, maar een aantal van de songs missen een smoel.

Track-by-track beoordeling

  • 1. Feelin' Alright
    Het album opent met Feelin' Alright, een nummer dat direct een ontspannen sfeer neerzet met een aangenaam tempo en een fijne melodie. Hoewel het nummer lekker in het gehoor ligt en uitnodigt tot meedeinen, mist het de scherpe randjes en de verrassende elementen die je zou verwachten van Caravan. Het nummer is prettig, maar blijft binnen veilige grenzen, zonder echt te verrassen.
  • 2. Behind You
    Behind You is wat avontuurlijker in opzet. De melodie is speels en biedt meer dynamiek dan de opener, met tempowisselingen en harmonieën die het nummer spannend houden. De instrumentale secties voegen diepte toe, en er is duidelijk meer aandacht besteed aan de compositie. Dit nummer voelt meer aan als een progressieve track, met genoeg onverwachte wendingen om de luisteraar geboeid te houden.
  • 3. Better by Far
    De titeltrack Better by Far is een ingetogen en gevoelige compositie. Het nummer is sober van opzet, maar dat werkt in zijn voordeel. De delicate arrangementen en rustige zang maken het een emotioneel geladen track die raakt zonder bombastisch te worden. De melancholische sfeer past perfect bij de introspectieve tekst, waardoor het een van de meer gedenkwaardige nummers van het album is.
  • 4. Silver Strings
    Helaas is Silver Strings een van de minder indrukwekkende nummers van het album. Het nummer klinkt tam en mist de energie die sommige andere tracks wel weten over te brengen. Hoewel de muzikale uitvoering strak is, blijft het nummer qua compositie wat vlak. Er ontbreekt een duidelijke opbouw of climax, wat het moeilijk maakt om echt betrokken te raken bij dit nummer.
  • 5, The Last Unicorn
    Dit nummer weet me ook niet te raken. Pas halverwege worden de zeilen bijgezet en is er sprake van korte opleving met een ouderwets Caravan geluid. Maar het is onvoldoende om het nummer alsnog boeiend te maken.   
  • 6. Give Me More
    Give Me More is een heerlijk relaxte track met een duidelijke melancholische ondertoon. Het tempo is rustig, en de melodie heeft iets droevigs, maar toch hoopvols. De teksten weerspiegelen een verlangen naar meer, naar iets diepers, wat prachtig wordt ondersteund door de ingetogen instrumentatie. Het is een nummer dat de luisteraar in een dromerige sfeer brengt, perfect voor momenten van reflectie.
  • 7. Man in a Car
    Man in a Car is een innemend nummer dat zich langzaam ontvouwt. De zang is terughoudend en past goed bij de subtiele begeleiding. Het nummer ademt een gevoel van eenzaamheid en introspectie, maar zonder zwaarmoedig te worden. De eenvoud van het nummer is juist zijn kracht, waardoor het na meerdere luisterbeurten steeds meer indruk maakt. Een sterke, ingetogen track.
  • 8. Let It Shine
    Let It Shine is misschien wel het meest poppy nummer op het album en heeft daardoor een andere vibe dan de rest van de tracks. Het is onmiskenbaar catchy, maar voor sommige luisteraars zal het misschien net iets te commercieel aanvoelen. Voor de doorgewinterde Caravan-fan is het wellicht iets te glad. Voor mij wel in elk geval.
  • 9. Nightmare
    Het album eindigt sterk met Nightmare, een avontuurlijke track die speelsheid combineert met een serieuze ondertoon. De prachtige vioolsolo geeft het nummer een dramatische flair die het geheel naar een hoger niveau tilt. De complexe ritmische structuren en de verrassende melodieën maken dit een waardige afsluiter van het album en een van de meest interessante composities op Better by Far.

Conclusie

Better by Far is een album dat zowel toegankelijkheid als complexiteit biedt. Sommige nummers hebben echter duidelijk wat minder impact. Een nummer als Nightmare laat zien dat  Caravan nog steeds in staat was om verrassende en boeiende muziek te maken, Helaas blijft voor mij de nasmaak van het album vooral teleurstellend.
De vraag is of dit album geschikt is voor oude fans van Caravan. Nieuwe luisteraars die geïnteresseerd zijn in progressieve rock met een poppy randje doen met dit album echter geen miskoop.

Waardering: 6

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.