Sinds een tijdje schrijf ik meestal nummer voor nummer reviews. Ik heb dat een tijdje gedaan met AI maar dat gebruik ik alleen nog om de vaak cryptische bedoelingen van tekstschrijvers te ontrafelen. Ook bij albums met veel (meer dan 12) nummers werkt een nummer voor nummer review niet echt. Dus hoe een review van een album aan te gaan met 19 (58 met bonus!) aan te pakken?
Het begin hou ik zoals bij elke review. Wie is de artiest. Welnu, Wilco is een Amerikaanse band die in 1994 werd opgericht in Chicago. De muziek van Wilco combineert rock, folk en alternatieve stijlen, wat zorgt voor een unieke, experimentele sound. De band staat bekend om hun poëtische teksten en vernieuwende muziek. Zanger en songwriter Jeff Tweedy is het gezicht van de band. Wilco heeft door de jaren heen vele albums uitgebracht en wereldwijd een grote schare fans opgebouwd. Ze worden gezien als een van de meest creatieve en invloedrijke bands in de alternatieve rockscene.
En dan het album in zijn algemeenheid: Het album laat de veelzijdigheid van de band zien, met nummers die variëren van energieke rock tot rustige, introspectieve ballads. Het thema draait om persoonlijke reflectie, relaties en het leven onderweg. Being There wordt geroemd om zijn rauwe emotie en creatieve mix van stijlen. Met dit album bewees Wilco dat ze niet bang zijn om risico's te nemen en hun muziek naar een nieuw niveau te tillen. Het wordt gezien als een mijlpaal in hun carrière en een favoriet onder fans van alternatieve rock.
Over de nummers moet ik in elk geval melden dat melancholisch een begrip is wat op veel van de nummers van toepassing is. Wanneer je naar Being There van Wilco luistert, word je verder n meegezogen in een wereld vol emoties, nostalgie en muzikale diversiteit.
Wat ik bijzonder vond aan Being There is de manier waarop elk nummer zijn eigen verhaal vertelt, maar toch bijdraagt aan het grotere geheel van het album. Neem bijvoorbeeld Far, Far Away, een nummer dat doordrenkt is met verlangen en emotionele afstand. De zachte melodieën en dromerige sfeer creëren een bijna tastbare pijn van gemis, terwijl de tekst je meeneemt naar een plek waar hoop en verdriet hand in hand gaan. Dit contrast tussen kwetsbaarheid en kracht zie je door het hele album terug.
Dan heb je nummers die ineens de boel flink opschudden met energie en passie. Sommige met een bijzondere mix van soul en rock en soul zoals Monday. Dit nummer voelt als een verademing na de introspectieve sfeer van de eerste nummers. De rauwe energie spat ervan af, en het lijkt alsof Wilco hier gewoon plezier heeft met het maken van muziek.
Maar Wilco laat het daar niet bij. Ze nemen je weer mee in een andere richting met een country nummer als Forget the Flowers, een prachtig voorbeeld van hoe Wilco met eenvoud toch een diep emotioneel effect kan bereiken.
Hoogtepunten zijn er legio. Luister naar I Got You (At the End of the Century) voor rock met een aanstekelijke riff en het grote contrast What’s the World Got in Store daar direct na.
En ja het album bevat ook (persoonlijke) tegenvallers. Say You Miss Me is mij te netjes tussen de lijntjes gecomponeerd. En dan het oehoehhoe daarin. Een misser. Ook Sunken Treasure is niet echt mijn ding. Daarin mis ik een heilig vuurtje. Het markeert een zwakke fase in het album samen met Someday Soon en Outta Mind (Outta Sight). Gelukkig wordt de juiste draad daarna weer opgepakt met het sfeervolle Someone Else’s Song.
Kingpin is een positieve uitschieter met zijn meeslepende melodie en mooie gitaarwerk. De rafelige melancholie van (Was I) In Your Dreams doet het ook goed. Why Would You Wanna Live en The Lonely 1 zijn niet mijn kopje thee maar de afsluiter Dreamer in My Dreams bevalt me goed. Rauwe country.
Wilco weet met Being There een album neer te zetten dat zowel muzikaal als emotioneel complex is. Ze mixen verschillende stijlen en gevoelens op een manier die organisch en natuurlijk aanvoelt, zonder ooit voorspelbaar te worden. Elk nummer brengt je naar een andere plek, of het nu een dromerige mijmering is of een opzwepende rockervaring. Dit album is een bewijs van de veelzijdigheid van Wilco en hun vermogen om muziek te maken die diep resoneert met de luisteraar. En ook al zit niet elk nummer in je comfortzone het blijft een prettig geheel. Being There is niet alleen een album, het is een ervaring – een die je niet snel zult vergeten.
Waardering: 7,5
Reactie plaatsen
Reacties