Ik heb recentelijk het nieuwste album Wobble van Black Market Karma beluisterd, een plaat die wederom de kenmerkende stijl van de band benadrukt. Dit album bestaat uit een reeks nummers die elk hun eigen unieke flair hebben, maar toch naadloos op elkaar aansluiten. Hier volgt een gedetailleerde beschrijving van elk nummer.
Het openingsnummer, Mushy Conscience, zet meteen de toon voor het album met een psychedelische sound die een dromerige en hypnotiserende sfeer creëert. Dit nummer neemt de luisteraar mee in een bijna tranceachtige staat, waarbij introspectieve en mystieke elementen de boventoon voeren. De etherische en enigszins vervreemdende sfeer maakt het een boeiende start van het album.
Vervolgens komt Oozer, dat een stevigere basis heeft en meer psychedelisch van aard is. De melodie is sterk en de licht nasale zang, voorzien van een echo, geeft het nummer een mysterieus en hypnotiserend karakter. Het is een aanstekelijk en opzwepend nummer dat je moeilijk loslaat
Lead Laces begint ingetogen maar behoudt hetzelfde ritme en sound. De vocalen van Belton zijn luid en duidelijk, wat een intieme en experimentele sfeer creëert. Ondanks het trage ritme nodigt het nummer uit tot meezingen en meebewegen. Het thema van zelfreflectie komt duidelijk naar voren.
Waterbaby gaat verder op het ritme van Lead Laces. De toon is opnieuw psychedelisch, met een galmende gitaar die een nostalgische mellotron-sound toevoegt. Het nummer wekt een gevoel van vervlogen tijden op.
Met Sonic Broth Soul Taster duiken we dieper in de psychedelische klanken. Het nummer heeft dezelfde sound en ritme als de eerdere tracks, maar klinkt iets ingetogener. De retro-psychedelische zanglijnen maken dit nummer een favoriet op het album. Het thematiseert een zintuiglijke en spirituele ervaring.
Puddle Eyed Sponger breekt eindelijk met het ritme van de voorgaande nummers. Het begint vrolijk en speels, en hoewel het minder psychedelisch is, behouden de galm en stemvervormer toch enige consistentie. Dit nummer brengt een welkome afwisseling.
Going on Easy opent fraai, maar het lange intro maakt het wat eentonig. Het nummer blijft consistent en de titel doet het nummer eer aan, want het wordt nergens echt spannend.
Thin Wild Mercury is een traag en meeslepend nummer dat een verdrietige ondertoon heeft. De sfeer is weer psychedelisch dankzij de vervormde gitaren en galmende zang. Dit nummer raakt een emotionele snaar.
The Din of an Ending is een aanstekelijk nummer met een prettige melodie en een hoger tempo. De zalvende zang en de subtiele country/folk invloeden maken het boeiend en licht bedwelmend.
Olive is een eenvoudig en vrij kort nummer, dat meditatief overkomt maar eigenlijk te kort is om echt indruk te maken. Het voelt meer als een tussenstop halverwege het album.
The Death Throes of Nuance geeft het album weer wat meer body. Het is een ritmisch en melodisch sterk nummer met een lichte drive. Het nummer heeft een bite die mij altijd aanspreekt.
De afsluiter Stepping Loose heeft een eenvoudige melodie met een vleugje Hawaiiaanse klanken. Het is een Easy Listening track die nooit echt spannend wordt, maar wel een ontspannen afsluiting biedt.
Samenvattend: Wobble begint sterk met meeslepende en psychedelische nummers die je in een dromerige staat brengen. Echter, naarmate het album vordert, wordt het geluid wat repetitief en mist het soms de sprankeling die de eerste paar nummers zo intrigerend maken. Desondanks is het een solide toevoeging aan het oeuvre van Black Market Karma, vooral voor fans van hun kenmerkende sound.
Waardering: 6,5
Reactie plaatsen
Reacties