Review: Underworld's "Beaucoup Fish" (1999)
Underworld is een bekende Britse elektronische band die al sinds 1986 actief is. Het duo Karl Hyde en Rick Smith staat bekend om hun unieke mix van house, techno en experimentele muziek. Hun doorbraak kwam in de jaren '90, vooral dankzij het nummer "Born Slippy .NUXX", dat in de film Trainspotting verscheen en wereldwijd een hit werd. Underworld maakt muziek die vaak hypnotiserend en meeslepend is, en ze weten dit krachtig over te brengen tijdens hun energieke live-optredens. Dit alles heeft hen een vaste plek gegeven in de elektronische muziekscene.
In 1999 brachten ze hun vijfde studioalbum, Beaucoup Fish, uit. Dit album wordt vaak gezien als een van hun beste werken en markeert een belangrijk moment in hun carrière. Met een combinatie van techno, house en ambient geluiden wisten ze zowel fans als critici te verrassen en te boeien. In deze review duiken we in de nummers van het album en kijken we wat Beaucoup Fish zo bijzonder maakt.
Nummers op het album
-
Cups Het album begint sterk met het nummer "Cups". De sfeer is meteen dromerig en vloeiend, met een hypnotiserend ritme dat langzaam opbouwt. De laatste paar minuten van het nummer zijn opzwepend en weten de luisteraar mee te slepen. De tekst speelt met beelden van vloeistoffen en traagheid, wat een surrealistische sfeer creëert. Het voelt alsof de tijd even stilstaat, wat typerend is voor de muziek van Underworld. Dit is een perfecte opener voor het album.
-
Push Upstairs Het tweede nummer, "Push Upstairs", heeft een wat nerveus ritme. Het voelt chaotisch aan, wat het voor sommigen misschien wat ongemakkelijk maakt. De tekst gaat over een complexe relatie, vol spanning en vervreemding. Dit nummer benadrukt de dynamiek tussen verlangen en afstand, en hoewel het ritme niet iedereen zal aanspreken, geeft het wel een interessante laag aan het album.
-
Jumbo "Jumbo" is een van de sterkste nummers op het album. Het heeft een bedwelmend ritme en een prachtig einde. De muziek sleept je mee in een wereld van verlangen en disconnectie, terwijl de herhaling van "click" in de tekst de isolatie symboliseert die technologie kan brengen. Ondanks de vervreemdende thematiek, weet dit nummer een gevoel van schoonheid en hoop over te brengen.
-
Shudder/King of Snake Dit is een opzwepend nummer dat een combinatie van energie en verwarring biedt. Het chaotische ritme en de beelden van slangengevechten, popcultuurreferenties, en drankgebruik zorgen voor een hectische sfeer. Ondanks de wat zwaarmoedige tekst is dit nummer erg energiek en weet het je in beweging te krijgen.
-
Winjer "Winjer" begint met een dreigende toon, maar verandert snel in iets luchtigs. De tekst gaat over iemand die klaagt, maar ook plezier maakt. Het laat zien hoe Underworld momenten van frustratie en geluk met elkaar kan verweven. Dit nummer voelt lichter aan dan de voorgaande tracks, wat een welkome afwisseling is.
-
Skym "Skym" is een meer ingetogen nummer. De sfeer is hypnotiserend en indringend, en de tekst behandelt thema's zoals innerlijke strijd en schuldgevoelens. Dit nummer laat de emotionele diepgang van het album zien, waarbij de luisteraar wordt meegenomen in een wereld van zelfreflectie en relaties.
-
Bruce Lee Dit nummer is een van de minder sterke tracks op het album. Het voelt wat eentonig en sober aan, en mist de energie die veel andere nummers wel hebben. De herhalende teksten en verwijzingen naar Bruce Lee dragen niet veel bij aan de kracht van het album, wat dit nummer een beetje uit de toon laat vallen.
-
Kittens "Kittens" is een instrumentaal nummer dat nogal nerveus en wisselvallig aanvoelt. Hoewel het zeker interessant is qua productie, zal het niet iedereen aanspreken vanwege de chaotische en onvoorspelbare opbouw.
-
Push Downstairs Dit nummer is ingetogen en sfeervol, met een gevoel van verlangen en nostalgie. De tekst draait om afstand en herinneringen, en creëert een melancholische sfeer. Dit is een van de meer emotionele nummers op het album, en laat de kwetsbaarheid van de band goed zien.
-
Something Like a Mama "Something Like a Mama" is een wat rommelige track. Het heeft een hypnotiserend ritme, maar de herhalende teksten en chaotische sfeer maken het moeilijk om een duidelijke lijn in het nummer te vinden. Dit is niet het sterkste nummer van het album, maar biedt wel een interessante mix van emoties.
-
Moaner Het album eindigt sterk met "Moaner", een opzwepend en beklijvend nummer. De tekst speelt met thema's van eenzaamheid en verlangen, en het ritme weet je helemaal mee te slepen. Dit is een fantastische afsluiter die het album op een hoogtepunt eindigt.
Conclusie en aanbeveling
Beaucoup Fish is zonder twijfel een van de beste albums van Underworld. Het laat de veelzijdigheid van het duo zien, met een mix van hypnotiserende ritmes, diepzinnige teksten en indrukwekkende producties. Hoewel niet elk nummer even sterk is, weet het album als geheel een meeslepende ervaring te bieden. Fans van elektronische muziek zullen dit album zeker waarderen, en het blijft een must-listen voor iedereen die geïnteresseerd is in de techno- en housesound van de late jaren '90.
Aanbeveling: Als je houdt van elektronische muziek die je meevoert en aan het denken zet, dan is Beaucoup Fish absoluut een aanrader. Het biedt een unieke luisterervaring die zowel rustgevend als opzwepend kan zijn.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties