Bowery Electric was een Amerikaanse band uit New York die in 1993 begon. De band bestond uit Lawrence Chandler en Martha Schwendener. Hun muziek was een mix van verschillende stijlen zoals shoegaze, ambient en elektronische muziek. Ze staan bekend om hun dromerige en soms verdrietige geluid, dat zwaar en zweverig kan aanvoelen. Hoewel de band in 2000 is gestopt, blijven ze geliefd onder fans van alternatieve en experimentele muziek.
In 1996 bracht Bowery Electric hun tweede album uit, genaamd Beat. Dit album wordt door veel mensen gezien als een hoogtepunt in hun carrière. Beat is een bijzonder album omdat het trage, hypnotiserende ritmes combineert met vervormde gitaren en subtiele elektronische geluiden. De sfeer is donker en meeslepend, wat het aantrekkelijk maakt voor mensen die houden van introspectieve en dromerige muziek. Het is een mooi voorbeeld van hoe shoegaze en triphop samen kunnen komen.
Laten we eens kijken naar de verschillende nummers op het album.
Het album begint met het nummer Beat, dat een fijn ritme en rustige zang heeft. Dit nummer heeft duidelijk invloeden van triphop en het bouwt een mooie, meeslepende sfeer op. Het is een sterke opener omdat de geluiden gelaagd zijn en er veel gebeurt in de muziek, zelfs al is het subtiel.
Daarna komt Empty Words, dat iets melodieuzer is dan het eerste nummer, maar nog steeds dezelfde zweverige sfeer heeft die Bowery Electric kenmerkt. De melodie en het ritme vullen elkaar mooi aan en maken dit nummer heel boeiend.
Het derde nummer, Without Stopping, verdiept zich nog verder in de triphop-invloeden. Het ritme is hypnotiserend en de zang zweeft over de muziek heen. Dit nummer voelt kalmer aan en creëert een soort innerlijke rust. De tekst gaat over hoe je soms haast zonder dat je echt vooruit komt, wat een interessante gedachte is.
Under the Sun is een instrumentaal nummer, maar het mist een beetje de spanning en dynamiek van de eerdere tracks. Het is daardoor minder indrukwekkend en voelt wat vlak aan.
Met Fear of Flying keert de magie echter weer terug. Dit nummer heeft een simpel maar mooi ritme en melodie, en weet de essentie van het geluid van Bowery Electric perfect te vangen. De subtiele veranderingen in de muziek en de emotionele ondertoon maken dit tot een van de hoogtepunten van het album.
Daarna volgt Looped, nog een instrumentaal nummer, maar dit keer korter. Het geluid lijkt een beetje op een kerkklok, wat voor een interessante sfeer zorgt. Toch mist het wat variatie, waardoor het minder boeiend blijft.
Black Light is een fijn nummer met een mooie melodie en een goede opbouw. De harmonieën en productie zijn goed gedaan, wat het een fijn nummer maakt om naar te luisteren.
Het voorlaatste nummer, Inside Out, is een langer instrumentaal nummer. Hoewel de opbouw mooi is, mist het wat variatie om de volle lengte interessant te houden.
Het album eindigt met Postscript, een lang nummer van bijna 17 minuten. Helaas biedt dit nummer weinig variatie, waardoor het als afsluiter een beetje tegenvalt. Het had beter gekund om het album op een sterkere manier af te sluiten.
Conclusie en aanbeveling
Beat van Bowery Electric is een album dat zeker de moeite waard is voor fans van shoegaze, triphop en dromerige, introspectieve muziek. Het is een album dat je meevoert met zijn hypnotiserende ritmes en subtiele melodieën, vooral in nummers zoals Beat, Fear of Flying en Black Light. Toch zijn er een paar momenten op het album, zoals Under the Sun en Postscript, die minder indruk maken door een gebrek aan variatie.
Als je van experimentele muziek houdt die langzaam opbouwt en sfeer boven snelheid plaatst, dan is Beat zeker een aanrader. Het is een album om rustig naar te luisteren en jezelf in te verliezen, ondanks enkele mindere nummers.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties