Het album Be Seeing You van Dr. Feelgood uit 1977, een exemplaar vol onversneden rock en roll, biedt een levendige reflectie van de band’s karakteristieke geluid. Hier duik ik dieper in dit album, nummer voor nummer, en deel mijn persoonlijke indrukken.
Het openingsnummer, Ninety-Nine and a Half (Won't Do), zet een energieke toon, maar mist net dat beetje extra scherpte. Hoewel het een degelijke introductie is, laat het een verlangen naar meer bij mij achter. Vervolgens komt She's a Windup, dat hetzelfde probleem ondervindt: het mist net die stevigheid die het een echt memorabel nummer zou maken.
Bij I Thought I Had It Made komt er wat meer elan in het spel. Dit nummer springt er echt uit met zijn levendige ritme en pakkende melodie. Het is een verfrissende wending na de wat mindere start. Maar dan komt I Don't Wanna Know, een pareltje op dit album. Het gitaarwerk in dit nummer is geslaagd en geeft het diepte en emotie die de voorgaande nummers ontbeerden.
That's It, I Quit brengt stevige rock & roll naar voren en is zonder twijfel een van de toppers van het album. De energie spat ervan af, en het nummer is een pure adrenalinerush. As Long as the Price Is Right doet wat denken aan een milde Status Quo track, met zijn relaxte vibe en soepele uitvoering. Hoewel het nummer fijn is om naar te luisteren, mist het de urgentie van de beste tracks van het album.
Hi-Rise, een instrumentale track, voelt geheel overbodig aan. Het draagt weinig bij aan de algehele ervaring en lijkt meer op een opvullertje. Gelukkig herpakt het album zich met My Buddy Buddy Friends, een track die wat meer spirit en levendigheid heeft. Het is een aardige toevoeging, maar ook niet baanbrekend.
Baby Jane daarentegen is een van de meer aansprekende nummers op het album. Het heeft de bite die eerder ontbrak en trekt je aandacht met zijn krachtige uitvoering. The Blues Had a Baby (And They Named It Rock N'Roll) is ook een lichte favoriet. De titel alleen al belooft veel, en het nummer stelt niet teleur met zijn bluesy vibes en rockende energie.
De tweede helft van het album scoort aanzienlijk beter. Looking Back is hier een goed voorbeeld van, met een frisse, energieke aanpak die je terugneemt naar de roots van rock 'n' roll. Helaas mist de afsluiter, 60 Minutes of Your Love, net dat beetje extra om het album grandioos af te sluiten. Het is een degelijk nummer, maar niet de knaller die je aan het einde verwacht.
Conclusie
Be Seeing You is een degelijk album van Dr. Feelgood met enkele uitstekende nummers en enkele gemiste kansen. De rauwe energie van de band komt goed naar voren, hoewel sommige tracks net dat beetje extra missen om echt onvergetelijk te zijn. Desalniettemin blijft het een waardevolle toevoeging aan de rockcollectie van elke liefhebber.
Waardering: 6,5
Reactie plaatsen
Reacties