The Tangent is een band die bekend staat om hun unieke mengeling van progressieve rock en jazzinvloeden, vergelijkbaar met de klanken van Caravan, maar met een eigen twist. Hun nieuwste album, To Follow Polaris, biedt een scala aan nummers die variëren in stijl en sfeer, en ik ga jullie meenemen door dit muzikale avontuur.
Het album opent met "The North Sky," een nummer dat direct indruk maakt met zijn complexe structuren en melodische wendingen. Het nummer is zowel avontuurlijk als toegankelijk, met een mix van dynamische ritmes en rustgevende passages. De variatie in dit nummer houd je constant geboeid en zorgt ervoor dat je steeds nieuwe elementen ontdekt bij elke luisterbeurt.
Vervolgens komen we bij "A Like in the Darkness," dat een wat ingetogener start kent. Het nummer bouwt langzaam op, maar bereikt nooit echt een hoogtepunt. Hoewel de instrumentatie verfijnd is en de productie kraakhelder, mist het nummer de spanning die je in de andere tracks wel vindt. Het is alsof het nummer net niet helemaal tot bloei komt.
"The Fine Line" biedt een kalmer moment op het album, met een ontspannen sfeer en vloeiende melodieën. Het is een nummer om bij weg te dromen, maar het blijft wel aan de tamme kant. De subtiele nuances en de warme klanken zorgen echter voor een aangename luisterervaring, ook al is het niet het meest opwindende nummer van de plaat.
Met "The Anachronism" krijgen we een frisse wind in de vorm van een energieke start en veel afwisseling in tempo en melodie. Dit nummer houd je op het puntje van je stoel met zijn verrassende wendingen en levendige uitvoering. Het is een perfecte demonstratie van de muzikale virtuositeit van The Tangent en toont hun vermogen om spanning en verrassing in hun muziek te brengen.
"The Single" begint met een duidelijke knipoog naar de band Yes, met zijn gelaagde harmonieën en progressieve structuren. De vele wisselingen in het nummer maken het een boeiende luisterervaring. Elk deel van het nummer brengt iets nieuws en houd je constant geboeid. Het is een hoogtepunt op het album en toont de veelzijdigheid van de band.
Het album sluit af met "The North Sky [Radio Edit]," wat in mijn ogen een beetje overbodig is. De ingekorte versie voegt weinig toe aan het origineel en mist de uitgebreide reis die de volledige versie biedt. Hoewel het begrijpelijk is dat een radiovriendelijke versie wenselijk is, had ik liever een compleet nieuw nummer als afsluiter gehad.
Al met al is To Follow Polaris een album dat de rijke muzikale landschappen van The Tangent mooi weergeeft. Elk nummer biedt iets unieks en laat zien dat de band in staat is om zowel ingetogen als energieke muziek te maken. Ondanks enkele mindere momenten, blijft het album een boeiende luisterervaring die fans van progressieve rock zeker zullen waarderen.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties