In dit recente album, getiteld "Fake Is the New Dope", etaleert de Belgische formatie Hooverphonic een compendium van sonische geneugten. De openingscreatie, die dezelfde naam draagt als het album, weerspiegelt treffend de zeitgeist met zijn toegankelijke popklanken – een voorbode van de serene auditieve reis die volgt.
Voorts ontpopt "Don’t Think" zich als een zusje in sfeer: soepel en vervaardigd voor momenten van ontspanning. Aldus wordt de luisteraar subtiel meegevoerd naar een oase van rust, een thema dat als een rode draad door het album loopt.
Met "The Best Day of Our Life" wendt de band zich tot een melodie die de ziel streelt, verpakt in een thematiek die resonantie vindt in het menselijke hart. Een lied dat de luisteraar meeneemt op een vlucht door de wolken van nostalgie en dromen.
Daarentegen biedt "And Then I Found You" een ritmisch intermezzo dat mij persoonlijk minder beroert – het neigt naar een overdaad aan popsentiment. "The Night is Long" introduceert een exotisch aroma met een vleugje oosterse mystiek, waardoor het album een mondiale dimensie krijgt.
Mid-album, introduceert "Two Wrongs Right" een filosofische vraag binnen een bevredigend muzikaal kader, terwijl "A Guiding Star at Night" zich ontpopt als een lichtbaken in de duisternis, met een bijzonder beklijvend refrein.
"Someday" en "Por Favor" divergeren enigszins van mijn persoonlijke muzikale voorkeur, de eerste te overladen met pop elementen, de tweede een uitstap naar Spaanse ritmes die niet resoneert met mijn persoonlijke smaak.
"Heatwave" daarentegen, slaat een brug naar actuele thema's, en serveert een klanklandschap dat even plezierig als reflectief is. "I’m Not the Girl to Kill" weet opnieuw een ontspannen sfeer te scheppen, zwevend op een wolk van serene melodieën.
De epiloog, "The United States of Amnesia", slaat een scherpe noot door zijn scherpzinnige titel en onderliggende boodschap, spiegelend aan de actualiteiten die onze dagelijkse levens infiltreren.
In somma, dit album presenteert zich als een weefsel van klanken, dat ondanks een duidelijke koers richting ontspanning, zijn eerdere verfijning deels mist. Desondanks biedt "Fake Is the New Dope" een palet aan emoties en gedachten, verpakt in een muzikaal jasje dat zowel de trouwe aanhanger als de occasionele luisteraar zal bekoren, zij het zonder de diepte van hun vroegere oeuvre volledig te evenaren.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties