Over de band:
And Also the Trees is een Britse band die in 1979 in Inkberrow, Worcestershire, werd opgericht. De groep staat bekend om hun unieke stijl die elementen van gothic rock, poëtische teksten en donkere jazzritmes combineert. Hun muziek weerspiegelt vaak de Britse landelijke landschappen en is beïnvloed door de Engelse Romantiek en melancholie. De band heeft in de loop der jaren een trouwe aanhang opgebouwd, mede dankzij hun boeiende live-optredens en de kenmerkende stijl van elektrische mandoline-achtige gitaar.
And Also the Trees heeft in hun carrière tot op heden 13 studioalbums opgenomen en hebben door de jaren heen vaak getourd in Europa, en incidenteel in Amerika en Japan. De band heeft samengewerkt met leden van The Cure, waarbij Robert Smith en Lol Tolhurst vroege opnames produceerden. Hun muziek heeft een consistente evolutie doorgemaakt, waarbij elk album nieuwe elementen aan hun geluid toevoegt zonder hun onmiskenbare kern te verliezen.
Enkele van hun meest populaire albums zijn "Angelfish", "When the Rains Come", "The Klaxon" en "Farewell to the Shade". Elk van deze albums laat de diversiteit en diepte van hun muzikale en lyrische vaardigheden zien.
Voor meer informatie en om hun muziek te verkennen, kun je de officiële Bandcamp-pagina van And Also the Trees bezoeken: [And Also the Trees op Bandcamp](https://andalsothetrees.bandcamp.com/).
Over het album:
Het album Mother of Pearl Moon van And Also the Trees biedt een fascinerende luisterervaring die kenmerkend is voor de band's unieke stijl. Het album opent met Intro, een kort elektronisch nummer dat als een mysterieuze inleiding dient. Hoewel de betekenis onduidelijk is, zet het een intrigerende toon voor de rest van het album.
Whaler volgt als een ingetogen nummer gekenmerkt door sobere begeleiding, waardoor de luisteraar in een reflectieve stemming wordt gebracht. Het nummer Townsquare breekt enigszins met de ingetogenheid en laat de band meer van zichzelf zien, waardoor het album een dynamischer gevoel krijgt.
Het titelnummer Mother of Pearl Moon biedt speelse loopjes en gesproken zang, een experimentele keuze die misschien niet iedereen zal bekoren. Het is een gewaagd stuk dat de luisteraars verdeeld kan laten.
This Path Through the Meadow staat in contrast met de voorgaande nummers door zijn dromerige atmosfeer, waardoor het een van de meest beeldende stukken op het album is. Vandrada volgt met een steviger, melodieuzer geluid en meer overtuigende zang, wat een hoogtepunt op het album markeert.
No Mountains, No Horizons brengt een onheilspellende sfeer met zich mee, waardoor de luisteraar in een diepe contemplatieve staat wordt gebracht. "Visions of a Stray" continueert deze sfeer tot het verrassend melodieuze einde.
Field After Field biedt een aangename verandering van tempo met zijn aangename melodieën, die een welkome afwisseling vormen na de meer sombere voorgangers. Ypsilon valt enigszins tegen door het ontbreken van zang, wat voelt als een gemiste kans, vooral gezien de sterke vocale prestaties elders op het album.
De afsluiter Away from Me rondt het album mooi af met een mooie melodie en een bevredigend slot, waardoor de luisteraar achterblijft met een gevoel van voltooiing en contemplatie.
Samenvattend is Mother of Pearl Moon van And Also the Trees een album dat een breed scala aan emoties en sferen verkent, van onheilspellend en contemplatief tot dromerig en melodieus. Hoewel niet elk nummer even sterk is, draagt de variatie bij aan een rijke luisterervaring die fans van de band zeker zullen waarderen.
Waardering: 8
Reactie plaatsen
Reacties