Ik heb recent het album "Clivota" van de Franse artieste Lila Ehja uit 2024 beluisterd en ik ben diep onder de indruk van haar muzikale kunstwerk. Dit album is een prachtige terugkeer naar de etherische geluiden van de late jaren '80, een periode die bekend staat om zijn dromerige en atmosferische muziek. Het voelt als een reis door tijd en ruimte, met geluiden die nostalgisch maar tegelijkertijd fris en vernieuwend zijn. Het deed me in eerste instantie denken aan de Cocteau Twins, Bij de tweede of derde luisterbeurt kwam daar tijdens Ghost Love en Rust een Cranes gevoel bij. Ook een band die ik een warm hart toe draag.
Het grote verschil met die bands.... Lila Ehjä doet het in haar eentje. Ook live staat ze solo op de bühne begrijp ik uit informatie op Spotify. Een live concert lijkt me een fijne beleving, mits het volume binnen de gezonde perken is.
Ik kan op internet bijna geen informatie over Lila Ehjä vinden. Ja dat ze in de winter op haar best is als het om creativiteit gaat en dat ze ook lid is van de band Rance (Black Metal en Atmo).
Tijd om het album nummer voor nummer nader te beschouwen.
Vague [Intro]
Het album opent met "Vague [Intro]", een nummer dat sterk doet denken aan de stijl van de Cocteau Twins. Het is een betoverende introductie, die je onmiddellijk in de juiste stemming brengt. De zweverige klanken en de delicate instrumentatie creëren een gevoel van serene mystiek, waardoor je je onderdompelt in een muzikaal droomlandschap.
The Book
Vervolgens komt "The Book", een track die een sterke vergelijking oproept met het werk van Anne Clark. De synth-geluiden en de ritmische beat vormen een perfecte achtergrond voor de indringende gesproken zang. Het is een meeslepende track die zowel krachtig als poëtisch is, een ware genot voor de liefhebbers van deze muzikale stijl.
Clivota
Het titelnummer "Clivota" biedt een schitterende melodie met een heerlijk galmende gitaar en prachtige gesproken zang. De compositie is zorgvuldig opgebouwd, met lagen van geluid die elkaar aanvullen en versterken. Het resultaat is een hypnotiserend nummer dat lang in je gedachten blijft hangen.
Ghost Love
"Ghost Love" is een donker en spookachtig nummer dat een heerlijk onheilspellende sfeer creëert. De diepe bassen en de ijle melodieën geven het gevoel van een nachtelijke wandeling door een verlaten landschap. Het is een hoogtepunt van het album dat de luisteraar volledig in zijn greep houdt.
Rust
Met "Rust" betreed je een meer dreigende sfeer. Het nummer is prettig, maar mist net die pakkende elementen die de voorgaande tracks zo memorabel maakten. Desalniettemin is het een mooie afsluiting van de eerste helft van het album, met zijn ingetogen en contemplatieve klanken.
Trigger
"Trigger" begint traag en onheilspellend, met een opbouw die een gevoel van naderend onheil creëert. Het is een intens nummer dat de luisteraar op het puntje van zijn stoel houdt, voortdurend wachtend op wat komen gaat.
Worship
Met "Worship" krijg je een krachtig en heerlijk gruizig nummer te horen. Hoewel het nummer een beetje aan variatie mist, maakt de rauwe energie dit ruimschoots goed. Het is een track die de rauwe emoties van de artieste perfect overbrengt.
Noyades
"Noyades" is sprookjesachtig en dromerig, een nummer dat je meevoert naar een magische wereld. De etherische geluiden en de zachte melodieën creëren een gevoel van vrede en sereniteit, een prachtig contrast met de meer intense nummers op het album.
Oudron
Het laatste nummer, "Oudron", heeft een meer ambient karakter en voelt als een buitenbeentje binnen de context van het album. De rustige en meditatieve klanken bieden een moment van reflectie, een vredige afsluiting van een intrigerende muzikale reis.
In zijn geheel is "Clivota" een meesterwerk dat zowel nostalgisch als vernieuwend is. Lila Ehja heeft met dit album een tijdloze creatie neergezet die zowel fans van de jaren '80 als nieuwe luisteraars zal aanspreken. Het is een album dat je keer op keer wilt beluisteren, steeds nieuwe lagen en nuances ontdekkend.
Waardering: 8,5
Reactie plaatsen
Reacties