Het klinkt misschien vreemd maar dit album is destijds volslagen langs me heen gegaan. Ik was in de jaren '90 in de ban van postrock, shoegaze en alternative. Daar paste Roger Waters niet tussen.
Inmiddels is de progrock al weer wat jaren terug aan mijn horizon en ben ik bezig met een inhaalslag. In the Flesh van Roger Waters was daarbij één van de eerste albums op mijn plank. Met daarop ook een aantal nummers van dit album.
En zo heb ik ook dit album omarmd. Zij het dat ik het vandaag misschien voor de vijfde keer beluister. Met 5000 albums op de plank (althans in playlists) is dat ook niet zo vreemd. En dan te bedenken dat er veel verzamelaars zijn die over de 10.000 albums heen gaan. Nu er streamingsdiensten bestaan met lossless kwaliteit vind ik dat eerlijk gezegd heel bijzonder. Je mist de booklet, maar er is veel te vinden op internet. Ik heb een abonnement op Spotify, YouTube, Tidal en Qobuz en betaal daarvoor de prijs van 2 CD's per maand. Tel uit je winst.
Even terug naar het album. Dat bevat prachtige tracks, zelfs de wat minder muzikale intermezzo's passen geweldig in het totaalplaatje. Alleen jammer dat er wat weinig variatie in de nummers zit.
Waardering: 8
Reactie plaatsen
Reacties