Dit is een folk album zoals een folk album hoort te zijn. Zeker als het om Nederlandstalige volksliedjes gaat. Je ziet voor je hoe er op gedanst wordt (werd).
Op de meeste liedjes kunnen de voetjes van de vloer, maar ook de liefdesliedjes ontbreken niet zoals Schoon Lief bewijst. Het doet me wat denken aan het vroegere Fungus. Een groep waarvan de muziek wat in de vergetelheid is geraakt maar inmiddels toch ook op Spotify aanwezig is.
Ambrozijn heeft ook wat Angelsaksisch aandoende bummers op het album opgenomen. Vreemd genoeg doet vooral Indische Bourrées daar sterk aan denken.
Nooit Meer, Niets Meer is een melancholische ballad passend bij de titel dus. Zo'n onderbreking is eigenlijk wel prettig.
Een heerlijk album met folk. Nu ik heb gezien dat eindelijk ook Fungus op spotify staat ga ik daar ook weer snel naar luisteren.
Voor dit album een 7,5
Reactie plaatsen
Reacties