I Spy is een Nederlandse band met een bijzondere en enigszins mysterieuze geschiedenis. De band bracht hun eerste album, The Crystal Fire, uit in 1988, gevolgd door een tweede album in 1990. Daarna bleef het jarenlang stil rondom de band, totdat ze in 2023 ineens terugkwamen met een gloednieuw album: While the War Began. Dit is een indrukwekkende prestatie, vooral gezien de lange pauze van meer dan dertig jaar. Wat ook opvalt, is dat de band muzikaal nog steeds weet te boeien. Voor mij is dit nieuwe album zelfs in mijn persoonlijke top 3 van 2023 terechtgekomen. Het album heeft een heel actueel thema, gezien de titel While the War Began. Het roept meteen associaties op met de conflicten die de wereld momenteel teisteren.
De stijl van I Spy kan het beste worden omschreven als een combinatie van rock en progrock, met overeenkomsten met bands als Pink Floyd en Ayreon. De muziek ademt sfeer, met veel aandacht voor details en prachtige melodieën. Wat dit album nog bijzonderder maakt, is het gebruik van strijkers, wat een extra laag van emotie en diepte toevoegt aan de nummers.
Toch is er voor mij één belangrijk verschil: Annalies Magré, de zangeres van het eerste album, is niet opnieuw de frontvrouw. Dit voelt voor mij persoonlijk een beetje als een gemis, omdat haar stem en aanwezigheid een speciaal gevoel gaven aan het vroege werk van de band. Zij heeft bij mij op school gezeten in Harlingen. Desondanks wordt het gemis deels goedgemaakt door de nieuwe zanger en de rijke instrumentatie.
Een overzicht van de nummers
Het eerste nummer, Unforgotten, begint op een sprookjesachtige manier, met het geluid van violen dat meteen betovert. De gitaren doen sterk denken aan de jaren '70 van Pink Floyd, wat meteen een nostalgisch gevoel oproept. De zang is zacht en ontroerend, en de melodie sleept je mee in een dromerige sfeer. Het nummer gaat naadloos over in In Sight of the Sun, een track die het Pink Floyd-gevoel verder versterkt met zijn rustige tempo en sfeervolle klanken. Het voelt alsof de tijd even stilstaat, en ik werd meteen teruggevoerd naar de schooldagen waar ik Annalies Magré nog rond zie lopen.
Edge of the World volgt, en hierin merk je een verandering in de toon. De zang krijgt hier een scherpere, meer bittere klank, maar de melodie blijft net zo krachtig en meeslepend. Dit nummer geeft echt die diepgang waar je in progrock naar op zoek bent.
Scars begint rustig, maar neemt al snel een andere wending met fel gitaarspel en meer volume. De energie in dit nummer gaf mij echt een kick en liet me verlangen naar meer. Daarna komt Intensive Care, een nummer dat juist weer rustiger is en meer ingetogen met een mooie balans tussen blazers en gitaren. Vreemd aangezien een IC wordt gekenmerkt door onbedoelde hectiek.
Het album heeft ook enkele donkerdere momenten, zoals The Blue Lab. Dit nummer begint dreigend, met een zwaar, onheilspellend geluid dat de spanning langzaam opbouwt. De plotselinge zang zorgt voor een interessante wending, en het slot met kerkorgelmuziek geeft het nummer een statig en groots einde.
Andere noemenswaardige nummers zijn Nightingale, een dromerig en betoverend nummer dat de veelzijdigheid van de band laat zien, en Fearless, dat begint met een onheilspellende sfeer en deze spanning vasthoudt. Het gebruik van een kinderkoor in dit nummer geeft het een extra dramatische lading.
Het titelnummer While the War Began is voor mij het hoogtepunt van het album. Het is hypnotiserend met zijn akoestische gitaar en ingetogen zang, en het bouwt prachtig op naar een climax. Het nummer dat volgt, Wiper, is met zijn 10 minuten de langste track op het album en biedt volop variatie. Het is een echte progrock ervaring waarin je als luisteraar kunt wegdromen.
Het album sluit af met enkele kortere nummers, zoals Cyclops en Circe’s Meadow, die een vleugje jazzrock en folk aan het geheel toevoegen. Penelope is bijna net zo fraai aks de lady in The Thunderbirds. Het laatste nummer, The End So Far, geeft een gevoel van afsluiting, maar de titel doet vermoeden dat dit misschien niet het laatste album van I Spy is. En eerlijk gezegd hoop ik daar ook op.
Conclusie en aanbeveling
While the War Began is een prachtig en indrukwekkend album dat laat zien dat I Spy nog steeds relevant is, zelfs na tientallen jaren van stilte. De combinatie van rock, progrock en klassieke elementen zoals strijkers zorgt voor een rijk geluid dat zowel nostalgisch als vernieuwend aanvoelt. Hoewel ik persoonlijk dus de aanwezigheid van Annalies Magré mis, weet de nieuwe opzet van de band toch te overtuigen.
Als je van bands houdt zoals Pink Floyd of Ayreon, dan zal dit album zeker in de smaak vallen. Het is een meeslepende reis door emotie, sfeer en muzikale virtuositeit. While the War Began verdient een plek in de collectie van iedere progrock-liefhebber.
Waardering 9,5
Reactie plaatsen
Reacties