Madredeus is een Portugese band die in de jaren '80 bekendheid verwierf met hun unieke mix van fado, klassieke muziek en pop. Hun muziek staat bekend om de dromerige melodieën en de etherische zang van Teresa Salgueiro. In 1995 brachten ze het album Ainda uit, dat diende als soundtrack voor de film Lisbon Story van regisseur Wim Wenders. Hoewel dit album de sfeer van Lissabon probeert te vangen, mist het naar mijn mening de dynamiek en passie die Madredeus' eerdere werk zo bijzonder maakte.
De stijl van Ainda is typisch voor Madredeus, met invloeden van fado en klassieke muziek, maar het album blijft over het algemeen te ingetogen en mist de vitaliteit die je zou verwachten van muziek die de ziel van Lissabon probeert te vangen. Hoewel de muziek een serene en kalme sfeer uitstraalt, neigt het vaak naar traagheid en eentonigheid, wat ervoor zorgt dat het album als geheel weinig indruk maakt.
De productie van het album is helder en de instrumenten zijn goed uitgebalanceerd. De zang van Teresa Salgueiro is zonder twijfel prachtig en komt duidelijk naar voren, ondersteund door de delicate gitaarklanken en subtiele toetsen. Echter, ondanks de technische kwaliteit van de opnames, ontbreekt er een gevoel van diepte en dynamiek in de muziek. De nummers lijken soms te veel op elkaar en missen de nodige variatie om de aandacht vast te houden.
Track-voor-Track Analyse
- Guitarra - Het album opent met Guitarra, een nummer dat begint met een mooie melodie en een gevoelige uitvoering. Het tweede deel van het nummer bevat prachtige zang, maar de emotionele impact is beperkt. Het nummer is fijn, maar het weet me niet echt te grijpen.
- Milagre - Dit ingetogen nummer heeft een fijne gitaarpartij die goed past bij de zachte zang van Salgueiro. Toch blijft het nummer enigszins vlak en ontbreekt het aan spanning, wat het moeilijk maakt om erin op te gaan.
- Céu da Mouraria - Céu da Mouraria is melancholisch en serieus van toon, wat typisch is voor de fado-invloeden van de band. Hoewel het een bepaalde diepgang probeert te bereiken, voelt het nummer uiteindelijk te zwaar en mist het de emotionele resonantie die het zou moeten hebben.
- Miradouro de Santa Catarina - Dit nummer is traag en saai, zonder de passie die je zou verwachten van een zuidelijk Europees nummer. Het gebrek aan tempo en dynamiek maakt het moeilijk om erbij betrokken te blijven, en het mist de zuidelijke 'bite' die het aantrekkelijker had kunnen maken.
- A Cidade E Os Campos - Nog trager dan zijn voorganger, biedt A Cidade E Os Campos wel mooie zang, maar het nummer pakt me simpelweg niet. De eentonigheid begint op dit punt in het album echt door te wegen, en het mist de variatie die nodig is om de luisteraar betrokken te houden.
- O Tejo - O Tejo probeert een bepaalde sfeer neer te zetten, maar het wordt maar niet spannend. Het nummer kabbelt voort zonder dat het echt ergens naartoe gaat, en dat maakt het moeilijk om geboeid te blijven.
- Viajens Interditas - Eindelijk komt er wat tempo in het album met Viajens Interditas. Het mooie gitaarintro en de folky invloeden maken dit tot een van de meer levendige nummers op het album, maar het is jammer dat het zo kort duurt.
- Alfama - Alfama doet denken aan een Cirque du Soleil-soundtrack, wat misschien aantrekkelijk kan zijn voor sommigen, maar voor mij voelt het wat te lichtvoetig en weinig memorabel. Het mist de diepgang die ik van Madredeus verwacht.
- Ainda - Het titelnummer maakt nog iets goed met een meer doordachte compositie. Het biedt een zekere afsluiting van het album, maar kan het overkoepelende gevoel van teleurstelling niet helemaal wegnemen.
- Maio Maduro Maio - Het bonusnummer Maio Maduro Maio heeft een fraaie melodie en voelt opgetogen aan. Dit had misschien eerder in het album moeten komen om wat leven in de muziek te brengen, maar het komt helaas te laat om de algehele indruk van het album te redden.
Conclusie
Ainda van Madredeus is een album dat technisch goed in elkaar zit, maar dat als geheel teleurstelt. De nummers missen variatie en dynamiek, en het album slaagt er niet in om de luisteraar echt te grijpen. Hoewel er enkele mooie momenten zijn, vooral in de zang van Teresa Salgueiro, voelt het album vaak eentonig en te ingetogen aan. Voor liefhebbers van rustige, atmosferische muziek kan dit album misschien een zekere charme hebben, maar voor degenen die op zoek zijn naar meer emotionele diepgang en variatie, zal Ainda waarschijnlijk niet voldoen.
Waardering: 6
Reactie plaatsen
Reacties