De Zweedse band Agusa staat bekend om hun progressieve rockstijl, doorspekt met invloeden van folk en psychedelische muziek. Sinds hun oprichting in 2013 hebben ze een solide reputatie opgebouwd binnen de progrock-gemeenschap. Het album Agusa uit 2017 is hun derde studioalbum en biedt een interessante mix van atmosferische, instrumentale stukken die de luisteraar meenemen op een muzikale reis. Hoewel het album prettig in het gehoor ligt, ontbreekt het aan de vonk die nodig is om echt boven het maaiveld uit te steken.
Het album Agusa valt onder de noemer instrumentale progressieve rock, maar is sterk doordrenkt met elementen van Zweedse folk en psychedelische rock. De nummers zijn voornamelijk opbouwend en exploratief van aard, met lange passages waarin melodieën zich geleidelijk ontwikkelen. De muziek is melodieus, sfeervol en leunt sterk op repetitieve motieven, wat zorgt voor een hypnotiserend effect.
Wat betreft de productie, is het geluid van het album helder en goed gebalanceerd. De instrumenten zijn duidelijk te onderscheiden en er is aandacht besteed aan de mix, waardoor geen enkel instrument overheerst. Dit zorgt ervoor dat elk detail van de complexe muzikale structuren goed hoorbaar is. De analoge opnamekwaliteit geeft de muziek een warme klank, wat perfect past bij de retro vibe van de band.
De nummers op het album:
- Landet Längesen (10:29)
Het album opent met het lange en meeslepende Landet Längesen. Het nummer begint langzaam met een rustige gitaarmelodie en bouwt zich op tot een intens, ritmisch stuk vol dynamische veranderingen. De combinatie van fluit, gitaar en orgel zorgt voor een rijke textuur, maar ondanks de interessante opbouw mist het nummer soms de spanning om volledig te blijven boeien.
- Sorgenfri (5:00)
Sorgenfri is het kortste nummer op het album en heeft een melancholisch karakter. Het begint met een eenvoudige, maar effectieve melodie op de fluit, die wordt ondersteund door een subtiele gitaarlijn. Hoewel het nummer emotioneel resoneert, voelt het minder complex aan dan de andere nummers op het album.
- Den Förtrollade Skogen (8:33)
Het derde nummer, Den Förtrollade Skogen, doet zijn naam eer aan met een mystieke, bijna sprookjesachtige sfeer. De wisselingen tussen rustige en intensere passages maken het nummer dynamisch en interessant, maar te veel dezelfde wisselingen werkt wat averechts. De gelaagdheid van de instrumentatie is hier bijzonder sterk, met vooral het orgel dat voor een magische sfeer zorgt.
- Sagor Från Saaris (9:20)
Sagor Från Saaris neemt de luisteraar mee op een epische reis door een variatie aan muzikale landschappen. Echter, het gevoel ontstaat dat het wel veel van hetzelfde is. Het gebruik van de fluit geeft het nummer weliswaar een unieke flair, maar het geheel mist de structuur om echt memorabel te blijven. Het bombastische slot maakt het nog een beetje goed.
- Bortom Hemom (10:19)
Het album sluit af met Bortom Hemom, een track die alle thema's van de voorgaande nummers samenbrengt. De opbouw is zorgvuldig, met een gelaagde instrumentatie die langzaam maar zeker naar een krachtig hoogtepunt leidt. Een nummer met een ijzersterke start. Dit is wellicht het meest indrukwekkende nummer van het album, hoewel het uiteindelijk ook dezelfde valkuil deelt: een gebrek aan memorabele momenten die echt bijblijven.
Agusa is een album dat vooral liefhebbers van instrumentale, progressieve rock zal aanspreken. De combinatie van folk, psychedelische invloeden en progressieve structuren maakt het een boeiend album om naar te luisteren, vooral vanwege de uitstekende productie en heldere geluidskwaliteit. Echter, het album mist de echte hoogtepunten die het van een goed album naar een geweldig album zouden kunnen tillen. Voor wie houdt van instrumentale, sfeervolle muziek en bereid is zich te laten meeslepen door lange, gelaagde composities, is dit album zeker het beluisteren waard. Voor anderen kan het ontbreken van meer (dynamische) variatie een gemis zijn.
Waardering: 6
Reactie plaatsen
Reacties