Ik heb wat met Noord en Oost Europese folk. Hedningarna, Varttina, The Bulgarian Female Choir, ze maken allen prachtige muziek. Toen ik dit album uit Estonia dus zag in de releaselijst heb ik het direct op mijn want-to-have playlist-lijst geplaatst.
En ik word beslist niet teleurgesteld. Het is een mooi album. De muziek is anders dan die in Scandinavië of Bulgarije. En toch hoor je verwantschap. Met name in het gebruik van de stem. Het geheel klinkt wat ingetogener, minder stevige ritmes. Vooral dat laatste maakt het voor mij toch iets minder aantrekkelijk dan de muziek van de hier boven genoemde gezelschappen.
Mari Kalkun is een Estlandse artieste die bekend staat om haar betoverende en introspectieve muziek. Haar werk is doordrenkt van traditionele Estlandse folk invloeden, gecombineerd met moderne nuances. Kalkun's muziek kenmerkt zich door haar etherische stem en haar vaardigheid om diepgaande emotionele verhalen te vertellen door middel van haar liedjes. Ze gebruikt vaak een scala aan instrumenten, variërend van de kannel (een traditioneel Ests snaarinstrument) tot meer conventionele akoestische en elektrische instrumenten.
Vanaf de eerste noten van het openingsnummer voel ik me meegenomen op een reis door het het ruige en ongerepte Estse landschap Het album Stoonia Lood uit 2023 is een prachtig voorbeeld van Kalkun's unieke muzikale stijl. De muziek is zowel rustgevend als diep ontroerend, en het is duidelijk dat Kalkun's talent ligt in haar vermogen om een emotionele diepgang te bereiken die maar weinigen kunnen evenaren.
Het openingsnummer, Munamäe Loomine , voelt als een epische introductie tot een magische wereld door de dreigende en opzwepende toon. De rijke instrumentatie en de betoverende melodieën nemen je mee op een reis door tijd en ruimte. Het gebruik van oude instrumenten voegt een authentieke en rauwe energie toe. De melodieën lijken te dansen tussen hoop en mysterie, wat een krachtige inleiding vormt. De subtiele nuances en complexe arrangementen getuigen van een uitzonderlijk muzikaal vakmanschap.
Suur Tamm is ingetogen maar krachtig. De strengheid en sereniteit van dit stuk weerspiegelen de robuustheid van een grote eik, stevig geworteld in de aarde. De diepe, resonante tonen van de bas vormen een stevig fundament, terwijl de hogere noten als bladeren in de wind dansen. Het is een eerbetoon aan de natuur, vol respect en bewondering.
Met Maaimä voert Kalkun de luisteraar mee in een groeiende eerbied voor Moeder Aarde. De muziek bouwt gestaag op, terwijl de eerbied en ontzag toenemen. Het is een spirituele ervaring die de verbinding tussen mens en natuur viert.
De melodie van Tõistmuudu is prachtig en de zang is krachtig en expressief. De onconventionele akkoorden en onverwachte wendingen in de melodie houden je op het puntje van je stoel. Dit nummer is een hoogtepunt van het album, met zijn melodische schoonheid en de diepe emoties die het oproept. Het is een bewijs van de artistieke moed om buiten de gebaande paden te treden en nieuwe muzikale terreinen te verkennen.
Het zeer ingetogen Kui Kivid Olid Veel Pehmed is iets minder spannend. De zachte, bijna vloeibare melodieën suggereren een wereld waarin alles nog in beweging was en niets vaststond. De delicate klanken worden helaas overschaduwd door de trompet, die niet helemaal past bij de rest van het stuk. Het voelt als een gemiste kans om de ingetogen sfeer volledig tot zijn recht te laten komen.
Kuldnaine is een eerbetoon aan de vrouwelijke kracht en schoonheid. De glinsterende klanken en stralende melodieën weerspiegelen de gouden gloed van een inspirerende vrouw. Het heeft ook een dreigende en dwingende toon. De muziek bouwt spanning op en roept een gevoel van onheil en urgentie op. Het is intens en meeslepend, een nummer dat je niet loslaat.
Põhjataeva Alune Lend is vrolijk, melodisch en uitbundig. Het roept beelden op van een uitgestrekt noordelijk landschap onder een heldere hemel. De lichte en levendige melodieën brengen een gevoel van vrijheid en vreugde.
Met een ingetogen start en een uitbundig slot, vormt Mu Välläkoolõmise Pääl Kiil een fraaie song. Het is een emotioneel geladen stuk dat reflecteert op verlies en hoop, met een krachtige boodschap. Het is een hartverscheurende herinnering aan de fragiliteit van culturele erfgoederen.
Leelu sluit het album af met een plechtig en statig geluid. De melodie is fijn en verheffend, een passende afsluiting van een muzikaal meesterwerk. Het nummer laat een gevoel van vervulling en afsluiting achter.
Wat ik vooral waardeer aan Stoonia Lood is de authenticiteit die Kalkun in haar muziek legt. Elk nummer voelt persoonlijk en doordacht, alsof ze een deel van haar ziel in de muziek heeft gelegd. Dit is geen album dat je op de achtergrond aanzet terwijl je andere dingen doet; het vraagt om je volledige aandacht en beloning voor je luisterinspanningen is een diepgaande muzikale ervaring die je nog lang bijblijft.
Stoonia Lood is een prachtig album dat de rijke muzikale traditie van Estland viert, terwijl het ook vooruit kijkt naar nieuwe mogelijkheden en invloeden. Mari Kalkun heeft wederom bewezen dat ze een meester is in het creëren van muziek die zowel tijdloos als actueel is. Dit album is een must voor iedereen die houdt van folkmuziek, of gewoon op zoek is naar iets nieuws en unieks om naar te luisteren.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties