Loreena McKennitt, de veelgeprezen Canadese zangeres en componiste, staat bekend om haar unieke fusie van Keltische, folk en wereldmuziek. Haar carrière, die zich uitstrekt over drie decennia, heeft talloze bewonderaars vergaard dankzij haar betoverende stem en diepe muzikale poëzie. "A Midwinter Night’s Dream," haar album uit 2008, is een fijn album dat de winterse sfeer en de mystiek van de kersttijd vangt. McKennitt, die naast zangeres ook harpiste en pianist is, weet met haar rijke stem en verfijnde muzikale arrangementen met een folky flair een bijzondere sfeer te creëren.
Het album opent met "The Holly and the Ivy," een traditionele Engelse kerstlied dat McKennitt omvormt tot een betoverende, bijna transcendente ervaring. Haar delicate harpspel en de subtiele instrumentale begeleiding dragen bij aan de magische atmosfeer van het nummer. De serene stem van McKennitt geven het traditionele nummer een nieuwe glans. Het voelt alsof je midden in een besneeuwd bos wandelt, omgeven door de magie van de winter
Wat dit album bijzonder maakt, is de manier waarop McKennitt verschillende muzikale invloeden verweeft. In "Un Flambeau, Jeannette, Isabelle" hoor je een subtiele samensmelting van Franse en Keltische elementen, wat het nummer een uniek, exotisch tintje geeft. Dit instrumentale stuk, zonder zang, wekt een gevoel van mysterie op. De melodie is mooi, maar de afwezigheid van McKennitt’s stem maakt het een vreemde eend in de bijt.
“The Seven Rejoices of Mary” brengt een echt folky kerstgevoel naar voren. De rijke arrangementen en de oprechte vocalen van McKennitt maken het een warm en uitnodigend nummer. Het is alsof je een oude herberg binnenstapt, waar verhalen en liederen gedeeld worden bij het haardvuur.
“Noel Nouvelet!” mist de spanning die je in een kerstlied zou verwachten. Hoewel het melodieus is, ontbreekt de nodige bite om echt te boeien. Het nummer kabbelt rustig voort, maar blijft niet lang hangen. McKennitt’s beheersing van verschillende talen en muzikale stijlen komt hier duidelijk naar voren.
Een van de hoogtepunten van het album is ongetwijfeld "Good King Wenceslas." McKennitt’s interpretatie van deze klassieker is zowel respectvol naar de oorsprong als vernieuwend. De arrangementen zijn rijk en gelaagd, met instrumenten zoals de harp en de viool die een prominente rol spelen. De melodie is aanstekelijk. Dit geeft het nummer een warm, bijna tastbaar gevoel van nostalgie en vreugde. McKennitt's interpretatie voelt bijna plechtig aan, alsof het een ode is aan de historische figuur en zijn legendes Het is alsof het verleden herleeft en je deel uitmaakt van een middeleeuws feest, vol met dans en vrolijkheid.
“Coventry Carol” biedt weer een ingetogen melodie met mysterieuze arrangementen. Prachtig uitgevoerd door McKennitt. De melancholische klanken brengen een serene rust met zich mee, perfect voor de stille momenten van de winter.
“God Rest Ye Merry, Gentlemen” creëert wederom een sfeer die doet denken aan de middeleeuwen. De muziek is statig en majestueus, ideaal om langzaam op voort te schrijden en de oude tijden te herleven in gedachten.
Ook vermeldenswaardig is "Snow," een origineel nummer van McKennitt dat perfect de essentie van de winter weet te vatten. Hoewel niet mijn favoriet creëren haar lyrische beschrijvingen en melodieuze lijnen een sfeer van serene schoonheid en stille reflectie. Het is een lied dat je meevoert naar stille, besneeuwde bossen en de stille pracht van een winterlandschap.
“Breton Carol” is weer een instrumentaal nummer dat niet echt opvalt. Hoewel de melodie aangenaam is, ontbreekt het aan zang, waardoor het minder indruk maakt dan de gezongen nummers. “Seeds of Love” brengt gelukkig weer de zang van McKennitt terug. Het is een erg prettige track die opvalt door de warme stem en de mooie melodie. Het voelt als een liefdevolle omhelzing in de koude wintermaanden.
“Gloucestershire Wassail” is een leuke a capella track die uitnodigt tot meezingen. De vrolijke klanken blijven hangen en je betrapt jezelf erop dat je het nummer nog lang na het luisteren neuriet. “Emmanuel” is een zeer ingetogen track, maar de zang maakt veel goed. McKennitt’s stem brengt een diepe emotie over, waardoor het nummer een bijzonder plekje krijgt op het album.
“In the Bleak Midwinter” sluit het album af met Loreena op harp, maar helaas zonder zang. Hoewel de melodie mooi is, mis je haar stem die het nummer net dat beetje extra zou geven.
McKennitt's muzikale vakmanschap wordt nog verder onderstreept door haar keuze van instrumentatie. Elk nummer is rijk aan textuur, met zorgvuldig uitgekozen instrumenten die bijdragen aan de algehele sfeer van het album. Van de melancholische klanken van de cello tot de sprankelende tonen van de dulcimer, elk element draagt bij aan de magische klankwereld die McKennitt creëert.
"A Midwinter Night’s Dream" is meer dan een gewoon kerstalbum; het is een muzikale reis door de winterse landschappen van de verbeelding. McKennitt nodigt de luisteraar uit om te vertragen, te reflecteren en de diepere betekenis van de feestdagen te omarmen. Haar vermogen om emotie en beeldspraak in muziek te vervatten, maakt dit album tot een tijdloze klassieker die jaar na jaar kan worden gewaardeerd.
Waardering: 6,5
Reactie plaatsen
Reacties