Een wat eentonig album gevuld met zogenaamde EBM (Electronic Body Music). Volgens discogs een stroming die Industrial en Synth Punk combineert met Dance en Disco. Dat was vooral populair in België en Duitsland.
Die dance/disco dreun zit in elke song op rij 1 en daar heb je na een paar nummers wel genoeg van. Het is goede muziek om op te dansen, maar ook om op te sporten. Dat laatste ga ik maar eens mee beginnen. Bewegen werkt goed tegen depressie.
Muziek om eens voor te gaan zitten, nee. Daarvoor is het te oppervlakkig.
Tristesse De La Lune was een Duits project dat het tot dit ene album en wat EP's/singles heeft gebracht. Gini Martin en Kati Roloff waren de twee leden. Misschien zagen ze in dat nog een album vol met vergelijkbare liedjes geen hoge ogen zou gaan gooien. Project mislukt en misschien maar beter ook.
Waardering 5,5
Reactie plaatsen
Reacties