N.a.v. mijn stukje over de Neighborhood Brats appte vriend mij een fragment van Hüsker Dü. Aanstekelijke muziek om even alles van je af te schudden zo appte hij. Het fragment was van dit album afkomstig. Hieronder mijn bevindingen.
Hüsker Dü, de band van vrienden Bob Mould en Grant Hart, maar niet echt meer toen dit album is gemaakt. Beide mannen hadden onenigheid en na dit album is de stekker dan ook uit de band getrokken.
Desondanks is dit een fijn album geworden. Met erg aanstekelijke songs. Echt stilzitten is er niet bij. Persoonlijk ben ik meer een Bob Mould fan dan een Grant Hart aanhanger. Als Sugar fan is dat waarschijnlijk niet zo vreemd. De sound van Sugar is in een aantal songs van dit album al duidelijk hoorbaar. Zo is de opener zonder twijfel een Bob Mould compositie. Ook de vocale kwaliteit van Bob Mould heb ik iets hoger zitten.
Op het album is het bijna om en om een compositie van Hart of Mould, behalve Friend You’ve Got To Fall en Visionary (beide van Mould) en No Reservations en Turn It Around (beide ook Mould).
De sterkere songs zijn voor mij dus de Mould nummers, no doubt about it. Ik wil daarmee overigens niet beweren dat de Hart songs slecht zijn! Maar de Mould songs vind ik wat melodieuzer en grijpen je wat meer bij de strot.
Echte punk (waarmee de band destijds groot werd) is op dit album niet meer terug te vinden. Ik was vroeger geen punk liefhebber en heb de band daarom destijds wat links laten liggen. Ook dit album kende ik daardoor niet echt goed. Op zich wel vreemd want de muziek van Hüsker Dü was wel trendsettend.
Favoriete nummers: These Important Years, Ice Cold Ice, Could You Be the On, Tell You Why Tomorrow.
Ik heb het album inmiddels opgenomen in mijn playlists met alternative rock. En het is inderdaad muziek die geschikt is om de dagelijkse sleur even achter je te laten.
Waardering: 8
Reactie plaatsen
Reacties