Neighborhood Brats - Confines of Life (2021) Genre Rock/Punk
Dit is een geweldig fijne punk/rock plaat. Het album overdondert je alsof er een orkaan over je huis heen raast Wat een energie zit er in de 12 nummers op dit album van net over 27 minuten. Ja de lengte valt wat tegen, maar dat is dan ook de enige tegenvaller van dit album. Ik ben geen punk liefhebber, maar dat is gebaseerd op de punk uit de jaren ’70 van de vorige eeuw. Toen was punk meer recalcitrant dan muziek. Althans in mijn beleving. Zou dit album in de jaren 70 zijn gemaakt, reken maar dat ik dan punkliefhebber zou zijn geweest,
Het heeft geen zin dit album nummer voor nummer af te pellen. Het is van begin tot eind een heerlijke uitbarsting van positieve energie. Stilzitten is geen optie zodra dit album je in zijn greep heeft. Zit je in een dip? Luister naar dit album. Zit je in een positieve flow. Luister naar dit album. Waarschijnlijk is het voor de echte punker te veel binnen de lijntjes, te netjes. What the F…
Waardering 8,5
Magic Pie – Circus of Life (30-04-2007) Genre Progrock
Een nog steeds wat onbekende en misschien wel onderschatte progressive rockband uit Noorwegen. De band debuteerde in 2005 met het album Motions of Desire en bracht deze opvolger in 2007 uit. Ik ken de andere albums van de band niet. Ik zal ze op mijn to do lijstje plaatsen. Ze hebben inmiddels 5 albums afgeleverd. Het laatste in 2019.
Het album wisselt stevige nummers af met wat milder werk. Het begint wat rommelig vind ik in Part One van het titelnummer. Ik ben niet zo van de geluidjes en friemeltjes in muziek, maar het zal hier ongetwijfeld een bedoeling hebben. De luisteraar wordt Welcome geheten in een unplugged setting.
De Freakshow (Part 2) is wat steviger en dat past ook wel bij de titel. Het nummer doet wat jazzy aan. Mooi!
Part 3 What if… Is Progrock uit de school van Pink Floyd. Ik houd daar wel van.
Part 4 is een nummer met een stevig begin. Even later zou het een nummer van Kayak kunnen zijn. En dan is het toch weer het recept uit de hierboven al genoemde school. In de bijna 22 minuten die het nummer duurt zitten gelukkig veel tempowisselingen. Het blijft daardoor interessant.
Tenslotte Part 5 The Clown, opnieuw een kloon van Pink Floyd ten tijde van Wish You Were Here.
Pointless Maquerade begint jazzy en komt vervolgens via Spaanse invloeden wat in de Camel hoek terecht. Tenslotte Watching the Waters een opnieuw wat Camel-achtig einde van dit prettige album. Maar geen topper, daarvoor is het wat te vlak.
Waardering 7
Reactie plaatsen
Reacties