Finch – Galleons of Passion / Garmarna – Vittrad

Gepubliceerd op 13 februari 2023 om 17:33

Finch – Galleons of Passion (1977) – Genre Progrock

 

Een wat vergeten band van Nederlandse bodem. Dit is hun laatste studioalbum in een serie van 3 studioalbums in totaal. Ik had dit album destijds in mijn bezit en het is menigmaal beluisterd.

Instrumentale progrock die mij wat aan Camel en Caravan doet denken. Er ligt soms een jazzy sfeer over de nummers. Easy Listening is misschien een goede kwalificatie. De band is ontstaan uit het uiteenvallen van Q65 in 1974 en kon geen geschikte zanger(es) vinden. De band onderging veel personele wisselingen en daarom werd er in 1978 een afscheidsconcert gegeven.  De muziek van de band scoorde ook internationaal goed. Dan is het toch jammer dat ze maar zo kort hebben bestaan.

Het draait in de 5 nummers op Galleons of Passion vooral om gitarist Joop van Nimwegen. Maar ook de toetsenist en de bassist krijgen hun podium.
Unspoken is the Word is een sterk begin van de plaat. Mooie melodie en mooie solo’s van toetsen en gitaar. In Remembering the Future draait het om de bas. Een nummer wat bij mij wat minder losmaakt.

As One doet mij qua sfeer sterk aan Focus denken en ook hoor ik een vleug Earth & Fire. In elk geval een echt Nederlandse sound. De nummers hebben soms een lang intro, zo ook With Love as the Motive. Met na het intro een heerlijk stuk gitaar en een zeer sfeervolle synthesizer

Afsluiter Reconciling heeft de meest jazzy passages, verscholen tussen de diverse solo’s van toetsen en gitaar. Een sterk einde van dit mooie album.

Op spotify zijn nog wat extra’s toegevoegd aan het album. Live versies van ouder materiaal en een aantal demo versies.

Waardering 8,5

Garmarna – Vittrad (1995) – Genre Wereld/Folk

 

Een paar dagen geleden schreef ik een stukje over SKALD en hun op de Vikingen gebaseerde volksmuziek. Daarbij refereerde ik aan Varttina en Hedningarna. In datzelfde rijtje had ik ook de Zweedse formatie Garmarna moeten noemen. Deze band is opgericht in 1990 door Stefan Brisland-Ferner, Gotte Ringquist en Rickard Westman. Al snel kwam daar de percussionist Jens Höglin bij en kort daarna zangeres Emma Härdelin. De band bestaat nog steeds in deze formatie.

Folk muziek gedragen door viool, luit en percussie waarbij je vaak niet stil kan blijven zitten. Mij lukt dat niet in elk geval. In een aantal nummers hoor ik een grote verwantschap met Ierse volksmuziek. Iedereen die daar liefhebber van is zou dit toch eens moeten proberen.

Het album begint niet echt vrolijk met het straffen van een moeder en haar dochter, Straffad Moder & Dotter. Een vos en een wolf grijpen de moeder en dochter en maken hen dood. De wolf en de vos zijn kinderen die door de moeder in de steek zijn gelaten. Als ze het bloed drinken verschijnen er tovenaars die de wolf en de vos in twee prachtige prinsen veranderen.

Garmgny is gelukkig een instrumentaal nummer, wel een fijn ritme. “Nämdemans-Ola doet het ook zonder zang. Even bijkomen na zoveel geweld. Kulleritova gaat over twaalf ezels en een os. De os hangt de ezels op. Alweer vol met geweld dit nummer.
Vittrad en Skallen zijn ook instrumentaal en komen dicht bij Ierse volksmuziek. Datzelfde geldt voor Flusspolska en Antiokia waarbij de laatste vooral een aanstekelijk ritme heeft gedreven door de percussie.

Ondanks alle gewelddadigheid klinkt de muziek meest vrolijk, maar soms ook dreigend zoals in Liten Kersti. Een wonderlijk verhaal over een boer die een dochter (Kersti) als slaaf heeft. Ze ontsnapt en vermomt zich overdag als man en wordt stalknecht. S ’Nachts is ze bij de hertog er die maakt haar zwanger. Het is natuurlijk gek dat de staljongen steeds dikker wordt. Ze baart twee zonen en zo is er een gelukkig einde.

Inte Sörja vi leert je om niet te ver in de toekomst te willen kijken. We zullen nu ons geld gebruiken voor koffie en wijn. In Domschottis wel zang, maar geen tekst maar in Den Bortsalda verkoopt een heer zijn dochter voor een half brood en moet zij naar het Joodse land. Gelukkig wordt ze voor een gouden ring teruggekocht.

In het mooie a capella gezongen Styvmodern gaan een aantal kinderen naar het graf van hun moeder.
Ja het was niet allemaal koek en ei vroeger.

Waardering 8

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.