Over de componist:
Dmitri Kabalevsky (1904-1987) was een Russische componist, pianist en muziekleraar, bekend om zijn toegankelijke en vrolijke muziek. Hij groeide op in Sint-Petersburg en studeerde later aan het Conservatorium van Moskou, waar hij compositie en piano leerde. Kabalevsky’s werk is sterk beïnvloed door de Russische volksmuziek en heeft vaak een energieke, optimistische toon.
Zijn muziek is gevarieerd en omvat symfonieën, concerten, opera’s en pianostukken. Vooral zijn werken voor jonge muzikanten, zoals eenvoudige pianostukken en koorwerken, zijn populair. Kabalevsky geloofde dat muziek begrijpelijk en inspirerend moest zijn voor iedereen, ook voor kinderen.
Hij speelde een belangrijke rol in de Sovjetmuziek en werkte nauw samen met het onderwijs, waarbij hij muzieklessen voor scholen verbeterde. Hoewel zijn werk soms werd bekritiseerd als te eenvoudig, blijft Kabalevsky geliefd vanwege zijn vermogen om mensen te raken met zijn melodieën en enthousiasme.
Over het album:
Ik heb op deze sombere dag het album Cello Concertos Nos. 1 & 2 van Dmitri Kabalevsky uit 1993 beluisterd, en het was een bijzondere ervaring. Dit album bevat niet alleen zijn twee beroemde celloconcerten, maar ook een paar prachtige stukken voor viool en piano. Het geheel wordt uitgevoerd door het Russisch Symfonieorkest onder leiding van Veronika Dudarova, met Marina Tarasova als celliste, Nathalia Likhopoi op viool en Ludmila Kuritskaya aan de piano.
Het eerste celloconcert in g-klein, Op. 49, voelt energiek en toegankelijk. Marina Tarasova brengt de melodieën tot leven met een warme en expressieve toon. Dit stuk is speels en licht, met momenten van introspectie. De balans tussen solist en orkest is prachtig, en het orkest ondersteunt Tarasova subtiel zonder haar te overheersen.
Het tweede celloconcert in c-klein, Op. 77, is veel intenser. Dit werk heeft een diepere emotionele lading en voelt dramatischer aan. Tarasova slaagt erin om de spanning en melancholie in de muziek prachtig over te brengen. Het tweede concert toont Kabalevsky’s vermogen om complexiteit en eenvoud te combineren, wat het erg boeiend maakt.
De improvisatie voor viool en piano, Op. 21 Nr. 1, is een korte, maar charmante toevoeging. Likhopoi en Kuritskaya spelen met gevoel en precisie, waardoor dit werkje echt tot zijn recht komt. Het Rondo voor viool en piano, Op. 69, is een speels en opgewekt stuk dat het album een lichte noot geeft.
Ik vind het album een goed voorbeeld van Kabalevsky’s veelzijdigheid. De uitvoeringen zijn professioneel en vol emotie, en de opnamekwaliteit is helder. Als liefhebber van Russische klassieke muziek kan ik dit album zeker aanraden, vooral voor wie zowel virtuositeit als toegankelijkheid waardeert. Het is een boeiende reis door Kabalevsky’s muzikale wereld.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties