Over de componist:
Anton Eberl (1765-1807) was een Oostenrijkse componist en pianist die in zijn tijd bekendstond als een getalenteerde tijdgenoot van Mozart en Beethoven. Geboren in Wenen, raakte hij al jong bevriend met Mozart en werd zelfs soms met hem verward vanwege de stijl van zijn composities, die sterk door Mozart beïnvloed waren. Eberl componeerde symfonieën, kamermuziek, pianowerken en opera’s, en zijn muziek werd destijds gewaardeerd om haar elegantie en expressiviteit.
Ondanks zijn talent verdween Eberls werk na zijn dood enigszins in de vergetelheid, vooral door de opkomst van Beethoven en de groeiende aandacht voor diens vernieuwende stijl. Toch wordt Eberl tegenwoordig opnieuw erkend als een belangrijk figuur in de klassieke muziek van de late 18e en vroege 19e eeuw. Zijn muziek biedt een waardevol inzicht in de overgang van de klassieke naar de romantische stijl en verdient een plek naast de grote namen uit zijn tijd.
Over het album:
Ik heb vandaag het album Grande Sonate beluisterd, een uitgave uit 2006 van werken van de Oostenrijkse componist Anton Eberl. Dit album bevat drie stukken: het Trio in E-flat Major Op. 36, de Sonata in B-flat Major Op. 10, en het Quintet in G-Major Op. 41. Eberl, een tijdgenoot van Mozart en Beethoven, componeerde prachtige werken die tot leven komen door de uitvoering van deze vijf getalenteerde musici: Nicole van Bruggen op klarinet, Bas van Hengel op cello, Anneke Veenhoff op piano, Stephen Freeman op viool en Frouke Mooij op altviool.
Het eerste stuk, het Trio in E-flat Major Op. 36, begint met een levendige en lichte sfeer, waarbij de combinatie van klarinet, cello en piano prachtig tot zijn recht komt. De klarinetmelodieën zijn sprankelend en elegant, en worden subtiel ondersteund door de diepe tonen van de cello en het rijke pianospel. Dit werk straalt warmte en charme uit en geeft een goede indruk van Eberls melodische stijl, die ergens tussen Mozart en Beethoven in ligt, maar met zijn eigen unieke flair.
De Sonata in B-flat Major Op. 10 voor piano vormt een aangenaam contrast. Deze sonate, uitgevoerd door Anneke Veenhoff, heeft een intieme sfeer en toont Eberls vaardigheid in het schrijven van expressieve pianomuziek. De sonate heeft zowel sprankelende passages als diepere, melancholische delen, waardoor het geheel een mooie balans krijgt. Veenhoffs spel is gevoelig en verfijnd, waardoor ze Eberls emotionele diepgang uitstekend overbrengt.
Het album sluit af met het Quintet in G-Major Op. 41, waarin de volledige bezetting van de musici samenkomt. Dit stuk is levendig en vol energie, en biedt volop ruimte voor elke speler om te schitteren. De combinatie van strijkers, piano en klarinet zorgt voor een rijk klankpalet, en het samenspel tussen de musici is opmerkelijk harmonieus. Het quintet voelt als een viering van kamermuziek en is een mooie afsluiter van het album.
Kortom, Grande Sonate is een album dat zowel de subtiliteit als de kracht van Eberls muziek laat horen. De musici brengen zijn werk met veel passie en vakmanschap, waardoor dit album een aanrader is voor liefhebbers van klassieke en kamermuziek die nieuwsgierig zijn naar de vergeten werken van deze bijzondere componist.
Waardering: 7
Reactie plaatsen
Reacties