Over de componist{
Carl Philipp Emanuel Bach (1714–1788) was een vooraanstaande Duitse componist uit de 18e eeuw en de tweede zoon van Johann Sebastian Bach. Hij speelde een belangrijke rol in de overgang van de barok naar de klassieke stijl. Als pionier van het "empfindsamer Stil" (gevoelige stijl) stond hij bekend om zijn expressieve en emotioneel geladen muziek. Hij werkte voornamelijk in Berlijn en later Hamburg, waar hij zowel als componist als klavierspeler faam verwierf. Zijn werken, vooral voor klavecimbel, beïnvloedden componisten zoals Haydn, Mozart en Beethoven, en droegen bij aan de ontwikkeling van de klassieke sonatevorm.
Over het album:
Het album Organ Concertos van Carl Philipp Emanuel Bach, uitgebracht in 2007, is een prachtige verzameling van enkele van zijn bekendste werken voor klavier en orgel. Deze stukken worden uitgevoerd door Roland Munch en Klaus Kirbach op het orgel, begeleid door het CPE Bach Chamber Orchestra onder leiding van Hartmut Haenchen. Het album biedt een mooie introductie tot het werk van deze Duitse componist, die de tweede zoon was van de beroemde Johann Sebastian Bach.
Wat mij direct opviel aan dit album is de levendige manier waarop de uitvoerders de muziek tot leven brengen. Het eerste stuk, het Keyboard Concerto in G Major Wq 34, begint met een energieke en lichtvoetige melodie die meteen mijn aandacht wist te trekken. Het orkest en de organisten wisselen op een vloeiende manier af, waardoor een dynamische samenspel ontstaat dat zowel helder als krachtig klinkt.
De Preludio in D Major Wq 70/7 is een korter stuk, maar biedt toch veel variatie in toon en tempo. Hierin toont Bach zijn meesterschap in het schrijven van melodieën die zowel technisch complex als aangenaam om te beluisteren zijn. De overgang naar het Keyboard Concerto in A flat Major Wq 35 verloopt natuurlijk, en ook dit concerto wordt met veel gevoel en precisie uitgevoerd. Vooral de langzamere delen van dit werk spreken me aan door de subtiele nuances in de klank van het orgel.
Het laatste stuk, de Fantasie en Fuga in C Minor Wq 119, is een krachtige afsluiting van het album. De fuga, in het bijzonder, toont de contrapuntische vaardigheid die de familie Bach zo beroemd heeft gemaakt.
Al met al is Organ Concertos een album dat ik iedereen kan aanraden die van klassieke orgelmuziek houdt. De uitvoering is van hoge kwaliteit en de gekozen werken geven een goed beeld van de veelzijdigheid en het talent van Carl Philipp Emanuel Bach.
Waardering: 8
Reactie plaatsen
Reacties